13 midrange smartphonecamera's vergeleken: Mooie foto's voor minder

Camerasoftware en -functionaliteit

Bij ieder toestel zien we weer een andere camera-app met een ietwat andere interface, modi en instellingsmogelijkheden. De toestellen van Huawei en Honor hebben dezelfde interface. Honor is immers een dochter van Huawei. De interface ziet er verzorgd uit en voelt snel aan, waarbij lekker veel functionaliteit en uitgebreide configuratie-opties aanwezig zijn. Helaas ontbreekt auto-hdr, al biedt de ‘AI Camera’ iets wat erop lijkt. Ook de beide Samsung-toestellen hebben dezelfde camera-interface, die eveneens een verzorgde en complete indruk maakt. De verschillende camerastanden staan bij Samsung bovenaan; gelukkig kun je ook op de preview swipen om te wisselen. In de professionele modus kun je de sluitertijd vreemd genoeg niet aanpassen.

Huawei Mate 20 Lite.

De Asus Zenfone 5, LG G7 ThinQ en Moto G7 Plus bieden lekker veel functionaliteit. Vooral LG heeft veel mogelijkheden: een speciale nachtmodus, twee verschillende objectherkenningsfuncties en de optie hdr-video op te nemen. De interface van dit drietal werkt net even anders dan bij de meeste andere toestellen. In plaats van een slider onder het previewvenster zitten de cameramodi in een submenuutje verstopt. Bij Asus moet je maar net weten dat je daarvoor naar links moet swipen, terwijl de kleurfilters aan de rechterkant zijn verstopt. In plaats van de slider zet LG functies voor objectherkenning en delen, bij Asus kun je daar wisselen tussen de twee camera’s, terwijl Motorola je op die plaats laat kiezen tussen foto- en videostanden.

Oppo RX17 Neo.

Oppo heeft voor zijn camera-app wel erg goed naar de iPhone gekeken. Ten opzichte van de concurrentie zijn er weinig configuratieopties. Je kunt niet eens de resolutie van de foto kiezen. Wel zijn er veel filters, AR-stickers en andere mogelijkheden voor een jonger publiek. Ook Xiaomi heeft duidelijk inspiratie gehaald bij iOS, al is het niet zover gegaan ook het kleurgebruik te kopiëren, zoals Oppo. De doelmatige interface is niet overal even goed vertaald en richt zich qua functionaliteit wat minder op jongeren. Wel zijn voldoende configuratie-opties aanwezig.

Nokia 8.1.

Bij de Nokia 8.1 vinden we een in het eerste opzicht nogal drukke interface, maar wel veel functionaliteit, inclusief unieke opties als een ‘bothie’ (een selfie en een foto met de achtercamera tegelijkertijd). De pro-modus is helaas traag en biedt geen goede preview. Ook de camera-interface van Wiko oogt wat rommelig. Sommige cameramodi staan in de slider onderaan, andere vind je weer terug in een submenu. De functionaliteit lijkt net als bij Oppo vooral gericht op de jongere gebruiker, maar mist aan snelheid.

Sony Xperia XA2 Ultra.

De functionaliteit van de HTC U12 Life is ronduit summier. Van auto-hdr tot kleureffecten, objectherkenning of een pro-modus, de camera-app beschikt er niet over. Een panoramastand heeft het toestel wel, maar die produceert foto’s met opvallend lage resolutie. Ook de camera-app van Sony blinkt niet uit in functionaliteit. De weinige extra functies (waaronder zelfs 4K-filmen) zijn in aparte ‘Camera-apps’ vervat, waarvoor je het toestel altijd eerst moet ontgrendelen. We missen voorts auto-hdr. Wel beschikt de XA2 Ultra als enige over een fysieke dual-stage sluiterknop aan de rechterzijkant.