Ultimate Hacking Keyboard review: mechanisch, ergonomisch én aanpasbaar toetsenbord

Behuizing en lay-out

Het Ultimate Hacking Keyboard UHK60 bestaat uit twee delen van bijna gelijke breedte, die zowel aaneengeklikt als los van elkaar te gebruiken zijn. Dat is voor een mechanisch toetsenbord bijzonder: de meeste van dit soort ergonomische toetsenborden hebben rubber dome-schakelaars met een mindere aanslag en levensduur. Het rechterdeel van het Ultimate Hacking Keyboard is net iets breder dan het linkerdeel van het toetsenbord, al oogt de combinatie op het eerste gezicht zo goed als symmetrisch. Daarop is tijdens de ontwerpfase ook gefocust, iets wat wel gevolgen heeft gehad voor de lay-out, waarover zo direct meer.

Met een gewicht van 659 gram is het Ultimate Hacking Keyboard voor een mechanisch toetsenbord in elk geval niet overdreven zwaar; aan de andere kant zijn de afmetingen ook beperkt. Zo bedraagt de breedte van het toetsenbord wanneer beide delen aan elkaar zijn gekoppeld, slechts 29 centimeter. Zelfs de Cooler Master CK621, een mechanisch toetsenbord om mee te nemen, is nog breder uitgevallen. De beperkte afmetingen vormen zijn uit ergonomisch oogpunt een logische keus: hoewel het Ultimate Hacking Keyboard is voorzien van ingebouwde voorzieningen om je muispijl te bewegen, zullen veel gebruikers voor nauwkeuriger controle toch nog weleens willen overschakelen naar een los knaagdier. Je wil die dan het liefst zo dicht mogelijk bij het toetsenbord kunnen plaatsen om grote arm- of polsbewegingen te vermijden.

De behuizing van het Ultimate Hacking Keyboard is geheel gemaakt van mat plastic met een lichte textuur. Dat voelt prettig aan en laat niet snel vlekken zien, maar overdreven luxueus oogt en voelt het niet. De makers focussen zich liever op de functionaliteit en qua stevigheid voelt het geheel gelukkig uitstekend aan. Ongetwijfeld helpt daarbij de dikke metalen plaat binnenin, waarop de toetsen zoals gebruikelijk voor een luxer mechanisch toetsenbord zijn gemonteerd. De afwerking is prima, maar niet helemaal perfect. Zo zijn de naden tussen het plastic van de bovenkant van de behuizing, en de plastic plaat die de onderkant vormt, niet helemaal gelijk tussen de twee delen van ons testmodel. De knoppen onder de spatiebalk die onderdeel vormen van de rand van de behuizing, zijn net een fractie breder dan de rand zelf. Het zijn kleine details die niks afdoen aan de werking van het toetsenbord, maar waaraan je nog een beetje kunt terugzien dat het Ultimate Hacking Keyboard zijn leven begon als een zelfbouwproject.

Geplitst tikken

Het Ultimate Hacking Keyboard kan zowel gekoppeld als gesplitst worden gebruikt. Fysiek verloopt de koppeling tussen beide delen via een systeem van stalen pinnetjes en magneetjes, die vlak onder de metalen plaat onder de toetsen zijn verwerkt. In tegenstelling tot bij sommige andere 'split keyboards' zit er geen behuizing rondom de toetsen nabij de splitsing. Klik je de twee losse delen aan elkaar vast, dan ontstaat dus ogenschijnlijk één geheel, waarbij de afstand tussen de toetsen in de splitsing niet afwijkt van die van andere toetsen. Door de stevige koppeling trek je beide delen ook niet gemakkelijk van elkaar los.

Interessant is dat de dataconnectors vooraan in de splitsing van beide delen van het toetsenbord, die losgekoppeld dienen om de verbinding met de (toekomstige) aparte modules te laten verlopen, in gekoppelde modus worden gebruikt voor het overdragen van stroom en data tussen beide delen van het toetsenbord. Zo kun je de krulkabel aan de achterkant van het toetsenbord in gekoppelde positie loshalen, waarbij het geheel toch blijft werken.

Los van elkaar vormt de 'bridge cable' aan de achterzijde de enige verbinding tussen beide onderdelen van het Ultimate Hacking Keyboard. Bij preproductieversies van het toetsenbord had het kabeltje in het midden een piepkleine haspel, zodat het langer kon worden naar mate je de twee delen verder uit elkaar zette. Dat bleek in praktijk te snel stuk te gaan, waarna het team besloot te kiezen voor een krulkabel. Die heeft eigenlijk hetzelfde voordeel. Volledig opgerold bedraagt de lengte van het kabeltje 11 cm, maximaal uitgerold ongeveer 30 cm. Wil je beide delen verder uit elkaar zetten? Het meegeleverde kabeltje heeft aan beide kanten een standaard '4P4C'-connector, een soort kleine versie van de bekende RJ-45 connector voor ethernetkabels. Je kunt zo'n kabeltje online kopen (of zelf maken) op iedere gewenste lengte, waarna je de twee delen van het Ultimate Hacking Keyboard zover van elkaar kunt neerzetten als je maar wil.

De verbinding met de pc verloopt via de meegeleverde usb-kabel van 1,8 meter. Aan de zijde van het toetsenbord zit de tegenwoordig ongebruikelijke mini-B-connector. Dat is een minpuntje: mini-usb is tegenwoordig vrijwel uitgestorven voor andere apparatuur en bovendien is de connector minder stevig dan latere micro-usb of usb-c connectoren. De poort zit een beetje verstopt in een smalle holte onder de behuizing, in de rechter module. Dat maakt het inpluggen wat onhandig, omdat de stekker bijna net zo breed is als de opening. Helaas kun je de kabel niet op het linkergedeelte aansluiten, voor wie de pc links van het toetsenbord heeft staan.

Lay-out en toetsen

De '60' in de volledige productnaam 'Ultimate Hacking Keyboard UHK60' slaat ongetwijfeld op de lay-out van het invoerapparaat: om de breedte beperkt te houden is gekozen voor een 60 procent lay-out. Dat is nog een maatje kleiner dan 'tenkeyless', de populairste kleinere maat toetsenbord die hier wordt verkocht. Bij een 60 procent-toetsenbord vervalt ten opzichte van een standaardmodel niet alleen het numerieke blok aan de rechterkant, maar ook het navigatiecluster (Insert, Home, PgUp...), de pijltjestoetsen en de functietoetsen (Escape tot en met Pause|Break). De meeste van die toetsen worden in het dagelijks gebruik niet veel aangeraakt door veel gebruikers. Bovendien bieden veel 60 procent-toetsenborden, waaronder ook het Ultimate Hacking Keyboard, middels extra 'Fn'-toetsen meerdere lagen die de weggelaten functies met een extra toetscombinatie alsnog toegankelijk maken. Het ontbrekende cluster pijltjestoetsen vormde in ons gebruik wel een gemis, reden waarom sommige fabrikanten van '60 procent'-toetsenborden die toch maar toevoegen. Met het Ultimate Hacking Keyboard is het dus even wennen.

Om de twee delen van het toetsenbordje zoveel mogelijk symmetrisch te houden, heeft de fabrikant enkele wijzigingen doorgevoerd in de lay-out. Zo zijn de 'Backspace', 'backslash', 'Enter' en 'Shift' een stukje smaller dan gebruikelijk, dit om het al iets bredere rechterdeel niet nog breder te laten worden. Aan de onderste rij valt op dat de doormidden gehakte spatiebalk aan beide kanten wordt geflankeerd door een extra 'Fn'-toets. Het linkerdeel van de spatiebalk alsmede de Caps Lock-toets hebben bovendien standaard een andere functie gekregen, waarover verderop meer.

De smalle 'Enter' is ook een reden dat het Ultimate Hacking Keyboard, ondanks zijn Hongaarse komaf, niet met hoge Enter-toets wordt aangeboden (Hongarije gebruikt een variant op de ISO-indeling). Een ISO-Enter zou te smal worden om nog prettig in het gebruik te zijn. Voor ISO-landen is er overigens wel een versie waarbij de extra toets naast de linkershift aanwezig is, waardoor toetsenborden met ISO-indeling worden gekenmerkt. Niet onbelangrijk in Hongarije: daar zit de letter 'í', die onderdeel vormt van het Hongaarse alfabet. Opvallend is dat er geen versies zijn met Hongaarse karakters op de toetsen: alle versies van het Ultimate Hacking Keyboard hebben nu de US QWERTY-symbolen. Dat kan voor bijvoorbeeld Belgische gebruikers (AZERTY) wel een minpuntje vormen, ook al kun je de functie van de toetsen er natuurlijk perfect op aanpassen in de software (zie verderop).

De toetsrijen zijn bij het Ultimate Hacking Keyboard min of meer in standaardopstelling onder elkaar geplaatst. Bij sommige mechanische ergonomische toetsenborden zitten de lettertoetsen recht onder elkaar. Dat vereist mogelijk een kleine leercurve, wat met het Ultimate Hacking Keyboard niet nodig is. De keycaps hebben een standaard OEM-profiel, waarbij iedere rij een iets andere hoek heeft. Door het aangepaste formaat van sommige toetsen aan de rechterkant kun je de meeste standaard toetsensets die je online koopt niet zomaar op het Ultimate Hacking Keyboard gebruiken. De gesplitste spatietoetsen en smalle 'Backspace'-toets zijn het lastigst te vinden op het geschikte formaat.

De standaard geïnstalleerde keycaps zijn gemaakt van zwart ABS-plastic. De opschriften zijn aangebracht middels lasergravering, waarbij een laagje verf de letters een witte kleur geeft. Dat maakt de toetsen niet het meest duurzaam: ABS heeft de neiging relatief snel slijtage te vertonen, waarbij veelgebruikte toetsen gaan glimmen. Ook de manier waarop de opschriften zijn aangebracht, maakt dat ze naar verwachting sneller zullen wegslijten dan bij sommige andere fabricagemethoden het geval is. Voor dit bedrag zou je hopen dat het toetsenbord standaard (of desnoods tegen een meerprijs) van hoogwaardiger toetsen wordt voorzien door de fabrikant. Die zegt op termijn ook hoogwaardiger PBT-toetsen te willen bieden, maar een termijn waarop die beschikbaar moeten komen, is nog niet bekend. Ook wanneer een verlichte versie van het Ultimate Hacking Keyboard beschikbaar komt (volgens de website zal er voor huidige modellen een 'upgrade kit' worden uitgebracht) zullen nieuwe toetsen nodig zijn. De opschriften van het huidige model zijn niet doorzichtig.