AMD Ryzen 4000G-serie preview: Renoir komt (ooit) naar de desktop

CPU: Zen 2 tot en met 8 cores

Met de stap van Ryzen 3000G naar de 4000G-serie is er een overstap gemaakt van de Picasso-chip naar de Renoir-chip. Deze chips verschillen behoorlijk van elkaar, maar wat ze in ieder geval gemeen hebben is dat het beide monolitische dies zijn, dus alle onderdelen zijn opgebouwd uit één chip. Bij andere Ryzen-processors in bijvoorbeeld de 2000- en 3000-serie is dat anders, waar middels AMD's Infinity Fabric meerdere chiplets met elkaar verbonden zijn.

Links Picasso (210mm² op 12nm), rechts Renoir (156mm² op 7nm).

Ten opzichte van de 'echte' desktopprocessors is het sowieso goed om in het achterhoofd te houden dat Renoir met een andere filosofie is ontworpen. De chip is in eerste instantie voor het mobiele portfolio uitgewerkt, waar grote hoeveelheden cachegeheugen en pci-e lanes niet altijd zinnige keuzes zijn en energieverbruik een belangrijke rol speelt. Dat betekent echter niet dat AMD geen extra prestaties uit de Ryzen 4000G-serie voor de desktop zal persen, want met hogere tdp's en tuning worden bijvoorbeeld wel hogere kloksnelheden beloofd.

De grote sprong vooruit is uiteraard in het aantal cores. Waar zijn voorganger, de Ryzen 5 3400G, het nog met vier cores en acht threads moet doen, krijgt topmodel 4700G het dubbele hiervan - acht cores en 16 threads. Bovendien liggen met de Zen2-architectuur de instructies per kloktik ook hoger, is de geheugencontroller sterk verbeterd en ondersteunt deze hogere snelheden. Omdat alle cores op fysiek dezelfde chip zitten en binnen één ccd vallen, zijn de latencies tussen de processorcores laag en consistenter dan bij Ryzens die uit chiplets opgebouwd zijn.