Powerline adapters vergelijkingstest

Techniek

Zoals gezegd gaat het bij powerline netwerkverkeer om het converteren van een digitaal signaal naar een analoge golf, die vervolgens gemoduleerd naar een hoge frequentie wordt verstuurd naar een ontvanger, die het proces omgekeerd uitvoert. Elke adapter bevat dus een digitaal-analoog converter, een analoog-digitaal converter, een zogenaamd analog front end dat de verbinding tussen de gevoelige elektronica en het stroomnetwerk vormt, een modem en een krachtige digitale signaalprocessor.

Waarom dat laatste onderdeel? Afgezien van het coördineren van het verstuurde verkeer, doet de DSP nog heel wat meer. Om grote hoeveelheden data te versturen, maken zowel de HomePlug- als UPA-producten gebruik van OFDM (orthogonal frequency division multiplexing), een techniek om een grote hoeveelheid data op te splitsen en via een groot aantal eigen draaggolven te versturen. Dat is een exacte aangelegenheid, aangezien de ontvanger van alle ontvangen frequenties weer één signaal moet maken. Alleen dankzij continu dalende prijzen van processorkracht kan deze technologie worden toegepast in relatief goedkope consumentenproducten. Overigens maakt bijvoorbeeld ook 802.11n gebruik van deze manier om op hoge snelheid veel data te kunnen versturen.

Uiteraard draagt de DSP ook zorg voor de ver- en ontsleuteling van de verstuurde informatie. De DSP doet nog meer: omdat de nieuwe generatie PLC-producten speciaal gericht is op de mogelijkheid video in high definition via het stroomnetwerk te versturen, hebben deze adapters ook ondersteuning ingebouwd voor Quality of Service, waarmee netwerkverkeer geprioriteerd kan worden. Dat vergt ook de nodige rekenkracht, aangezien alle datapakketten geanalyseerd moeten worden hiervoor. De laatste en eveneens zeer belangrijke taak van de DSP is de foutcorrectie.

Het zal duidelijk zijn dat de laatste generatie PLC-adapters krachtige minicomputers bevatten, hetgeen verklaart waarom deze apparaten nog niet echt goedkoop te noemen zijn.

De HomePlug 1.0 apparaten zijn voorzien van de Intellon 5500-chip, de HomePlug AV adapters hebben of een Intellon 6000-chip, of een Intellon 6300 - het voornaamste verschil met de 6000 ligt in integratie van de analog front end en een compacter ontwerp. UPA adapters met DS2-technologie hebben een DSS7700 analog front end en een DSS9010 chipset.

Beveiliging

De eerste generatie HomePlug-adapters was wat betreft beveiliging niet heel hoogstand. Met 56-bits DES encryptie wordt het verkeer beschermd tegen een nieuwsgierige meelezer, maar een gemotiveerde afluisteraar zal er hard om lachen met de rekenkracht van 2008. HomePlug heeft een betere beveiliging in de vorm van AES 128-bits encryptie, dezelfde die in de draadloze WPA2 encryptie wordt gebruikt. De DS2-producten van de UPA hebben 3DES encryptie, een 112-bits tussenvorm tussen DES en AES. Waar HomePlug 1.0 en HomePlug AV slechts één variabele hebben die tegelijk netwerknaam en encryptiesleutel is, kan bij de DS2-apparaten apart een netwerknaam en een sleutel worden opgegeven. Voor HomePlug-apparaten geldt dat ze een unieke code hebben, die op een sticker onderop de adapter staat. Deze code moet worden ingevoerd om ze te kunnen toevoegen in een netwerk. De UPA/DS2 adapters vragen om de sleutel en kunnen los daarvan van een eigen naam worden voorzien.