Resistive
Nog steeds de meest voorkomende variant zijn zogenaamde resistive touchscreens, waarvan je de opbouw ziet in onderstaande figuur. Dergelijke monitoren hebben voor het TFT-paneel een tweetal zeer dunne, vrijwel doorzichtige lagen van een speciale coating die stroom kan geleiden. Deze twee lagen zitten zeer dicht op elkaar, maar worden door kleine, transparante bolletjes gescheiden, zodat ze elkaar net niet raken. Door op een bepaalde plek op het scherm te drukken, komen de twee lagen wel tegen elkaar en wordt er zodoende een plaatselijke kortsluiting tussen beide lagen bewerkstelligd. De truc om de positie van de aanraking te bepalen zit hem er in dat de twee coatings een bepaalde elektrische weerstand per oppervlakte hebben. Er zijn twee populaire manieren om een resistive aanraakscherm te laten werken, een zogenaamde four-wire en five-wire implementatie.
De verschillende lagen bij een resistive touchscreen
In onderstaande figuur zie je hoe een scherm met vier aansluitingen werkt. In de figuur vind je van voor naar achteren de twee geleidende coatings en het TFT-paneel dat er achter zit. De voorste coating heeft een electrische aansluiting aan de boven- en onderzijde. Wanneer hier spanning op wordt gezet, gaat er stroom lopen in verticale richting. Bij de tweede coating zijn er juist aansluitingen aan de linker- en rechterzijde. Wanneer hier spanning op wordt gezet gaat er een stroom lopen in horizontale richting. De aansluitingen aan beide gedeeltes van het scherm kunnen echter ook gebruikt worden om voltage te meten. De controllerchip in het aanraakscherm schakelt constant tussen voltage op de voorste aansluitingen en voltage meten op de achterste aansluitingen en andersom.
De opbouw van een four-wire resistive touchscreen
De werking is dan eenvoudig te begrijpen. Stel dat je het scherm aanraakt op de plek die we in de afbeelding hebben aangeduid met de groene punt. In eerste instantie zet de controller een spanning op de voorste coating. Dankzij de weerstand loopt er een stroom van boven naar onderen en op de positie van de aanraking zal het voltage ongeveer 4 Volt zijn, aangezien de groene punt verticaal ongeveer één vijfde van de bovenkant is. Via de aansluitingen op de tweede coating wordt het voltage uitgelezen en op die manier het Y-coördinaat bepaald. Daarna worden de rollen omgedraaid; op de achterste coating wordt spanning gezet. De punt is in horizontale richting op ongeveer viervijfde van het scherm, zodat de plaatselijke spanning nog ongeveer 1 Volt zal zijn. Deze spanning wordt door de aansluitingen op de voorste coating gemeten, zodat de controller in het touchscreen ook het X-coördinaat kan bepalen. Door snel te schakelen weet het scherm constant waar de aanraking plaats vindt.
