Inleiding
De afgelopen jaren houdt Intel zich trouw aan de eigen tick-tock strategie. Ieder jaar wil het bedrijf een grote introductie doen: om en om wordt het ene jaar een nieuwe processorarchitectuur uitgebracht, gebruik makend van een bestaand productieprocedé (een zogenaamde tock) en het andere jaar wordt juist een nieuw productieprocedé geïntroduceerd met een bestaande architectuur (een tick). Door vast te houden aan deze strategie dwingt Intel haar ingenieurs om scherp te blijven: ieder jaar wordt er nieuws verwacht en vertragingen behoren niet tot de mogelijkheden.
Eind 2008 was de laatste tock: de introductie van de Nehalem architectuur met veel nieuwe features als een geïntegreerde geheugencontroller, HyperThreading, de Turbo-modus en veel meer. Eind 2009 – of eigenlijk januari 2010, nét te laat – kwam de tick: de Nehalem architectuur werd overgeheveld naar een nieuwe 32nm productieprocedé. Deze generatie met codenaam Westmere heeft voor desktops een tweetal chips opgeleverd: de 6-core Gulftown die we beter kennen als de Core i7 980X en de Core i3/i5 Clarkdale, de eerste processor met "geïntegreerde" videokaart. De aanhalingstekens gebruiken we niet voor niets: Clarkdale bestaat immers stiekem uit een losse 32nm dual-core CPU-chip gecombineerd met een losse 45nm GPU.
Voor de jaarwisseling is Intel vastbesloten weer een nieuwe tock door te voeren, ofwel een nieuwe processorarchitectuur. De naam voor de nieuwe generatie processors zien we al jaren op Intels roadmaps: Sandy Bridge. De belangrijkste vernieuwingen aan de architectuur maakte Intel het afgelopen jaar al bekend, maar inmiddels komen er steeds meer details naar buiten.
Sandy Bridge is Intels volgende tock; een nieuwe processorarchitectuur.
