Stroomverbruik en Turbo modus
De Sandy Bridge processors bevatten weer een aantal nieuwe functies om het stroomverbruik verder terug te brengen. Net als bij de Nehalem en de Westmere processors zit er binnen de system agent weer een power control unit die met complexe algoritmes het stroomverbruik van alle onderdelen van de chip in de gaten houdt en waar nodig bijvoorbeeld cores volledig kan uitschakelen. Nieuw bij Sandy Bridge is dat de chip met drie verschillende voltage- en frequentiedomeinen werkt: de system agents, de cores/L3-cache en de GPU kunnen alle op hun eigen basisklokfrequentie en hun eigen voltage werken. Op die manier kan het totale stroomverbruik verder geminimaliseerd worden.
Ook de turbo modus is flink op de schop genomen. Allereerst hebben bij Sandby Bridge zowel de CPU-cores als de GPU een turbo modus en werken deze - omdat ze nu op één chip zitten - zeer nauw samen. Ofwel: als de CPU het rustig aan doet, krijgt de GPU meer speelruimte en andersom. Intel geeft verder aan dat Sandy Bridge meer turbo-stappen krijgt dan Westmere, ook wanneer alle cores in gebruik zijn. Hoeveel frequentiestappen er exact maximaal in iedere situatie bijkomen, wil men op dit moment echter nog niet kwijt.
Een interessante nieuwe functionaliteit is de kick-down technologie: hierbij kan een processor gedurende een relatief korte tijd (er worden gesproken over maximaal 20 seconden) automatisch overklokt worden tot boven z'n TDP-waarde. Intel heeft deze technologie bedacht om computers responsiever te maken. Het idee is bijvoorbeeld dat wanneer je een programma opstart, het besturingssysteem tijdelijk voor de betreffende thread een kick-down opvraagt, waardoor het programma zeer snel wordt geopend. Daarna gaat de processor terug naar normale turbo-standen. Dat het opstarten van programma's lang kan duren is volgens Intel één van de grootste ergernissen bij computergebruikers. De kick-down kan deze gewraakte wachttijden potentieel flink verlagen.
De Turbo Modus van Sandy Bridge kan een korte tijd boven de TDP-spec werken.
Conclusie
Veel eigenschappen van de toekomstige Sandy Bridge processors waren al bekend, maar Intel heeft ons op IDF een wat diepere blik onder de motorkap gegund. We mogen concluderen dat zowel de CPU-cores als de GPU potentieel een stuk sneller kunnen werken dan bij de huidige Westmere GPU's. Een andere belangrijke vernieuwing is dat de nieuwe CPU veel modulairder is opgebouwd dan z'n voorloper: Intel kan dus makkelijker langzamere en snellere varianten maken.
Hoe snel Sandy Bridge exact in de praktijk zal zijn blijft nog giswerk. Begin januari moeten de processors beschikbaar worden en tegen die tijd zul je van ons uiteraard een uitgebreide test kunnen verwachten.
