11 Intel P67 moederborden review

Gigabyte GA-P67A-UD5

Het was bijna schokkend nieuws toen Gigabyte eerder dit jaar aankondigde dat men voor de high-end P67-borden over zou gaan stappen van de traditionele kleur blauw naar zwart. De Gigabyte GA-P67A-UD5 en -UD7 zijn de eerste borden "nieuwe stijl". Het moet gezegd: beide borden zien er echt super strak uit. De koelblokken op de UD5 hebben blauw accent gekregen, die op de UD7 zoals we verderop zullen zien een gouden accent. Op basis van het uiterlijk van de koeler zou je verwachten dat dit UD5 bord naast de P67-chip ook nog een andere chip als de NF200 of een Lucid Hydra heeft. Niets is minder waar: de ruimte onder het koelblok op de plek waar vroeger de north bridge zat, is helemaal leeg. Het middelste koelblok zit er dus voor looks, niet meer dan dat. 

Het bord heeft een drietal PCI-Express x16 sloten. De bovenste twee delen 16 lanes (16/0 of 8/8), de onderste heeft er altijd vier. Zowel Crossfire als SLI configuraties zijn mogelijk. Het bord biedt verder twee maal PCI-Express x1 (waarvan één slot door de positionering van het koelblok praktisch onbruikbaar is) en twee normale PCI-sloten. Intern vinden we op het bord de vier Serial ATA 300 en twee Serial ATA 600 poorten die de P67 chipset verzorgt. Extern is er nog twee maal SATA600, aangestuurd door een Marvell controller.

Het bord biedt in totaal acht keer USB 3.0, vier maal extern en vier maal intern. Maar juich niet te vroeg, want de implementatie is bedenkelijk. Er is namelijk slechts één NEC USB 3.0 controller op het bord aanwezig, waarop twee VIA 4-poorts USB 3.0 HUB's zijn aangesloten. Die HUB's verzorgen op hun beurt de vier externe en vier interne poorten. In tegenstelling tot andere borden die dergelijke HUB's gebruiken is er bij dit bord dus geen enkele USB 3.0 poort rechtstreeks met de controller verbonden en zit je dus bij iedere poort met een gedeelde bandbreedte. Een positief punt: Gigabyte heeft de USB-poorten wel zo geïmplementeerd dat deze stroom blijven geven als je je PC uitschakelt. Handig om je telefoon op te laden bijvoorbeeld! Naast USB 3.0 en USB 2.0 biedt het bord ook Firewire.

Voor de enkele Gigabit LAN aansluiting heeft Gigabyte gekozen voor een Realtek RTL8111E chip. De keuze voor de audio codec is prima: de Realtek ALC889. Het bord heeft verder handige power-, reset- en clear CMOS-knoppen, al zitten die laatste twee op een zeer onhandige plek tussen de ATX-connector en de geheugensloten. Zodra je de stroomstekker heb aangesloten en geheugenmodules hebt geplaatst, kom je er met je vingers bijna niet meer bij.

Gigabyte heeft helaas nog geen grafische EFI BIOS, wat toch een duidelijk nadeel is ten opzichte van de borden van ASRock, ASUS en MSI. Gelukkig heeft men in de bestaande BIOS-technologie wel een truc ingebouwd om toch op te kunnen starten van schijven groter dan 2,2 TB. Qua overklokmogelijkheden stelt de BIOS weinig teleur, al is het vreemd dat Gigabyte de mogelijkheid om profielen aan te maken bij deze serie achterwege heeft gelaten.

Zowel de prestaties als het stroomverbruik van het Gigabyte bord zijn gemiddeld te noemen. Qua prijs zit Gigabyte erg hoog in de boom: de UD5 kost gemiddeld € 271.