Licenties
Nadat samen met Apple de ARM6-serie is ontwikkeld, werd vrijwel direct de basis gelegd voor het business model dat ARM tot op de dag van vandaag heeft. Het bedrijf ziet geen brood in het verkopen van complete processors, maar gaat licenties uitgeven voor de architectuur. Bedrijven kunnen bij ARM voor verschillende producten terecht. Allereerst is het mogelijk om een complete core-implementatie in licentie te nemen. Je krijgt dan in feite een compleet chipontwerp, dat je kunt integreren met andere functionaliteit in een eigen chip.
Een voorbeeld: nVidia heeft voor haar Tegra processor een licentie genomen op de ARM11 core. Deze core heeft het als kant-en-klare bouwsteen geïntegreerd in de Tegra chip, samen met ondermeer een GeForce GPU, een HD-videoprocessor, storage controller, geheugencontrollers, etc. Dat is wat er in de regel gebeurt: een fabrikant pakt een kant-en-klare ARM-core, voegt er de functionaliteit aan toe die voor de betreffende toepassing van belang is en maakt er dan één chip van.
Een tweede optie is dat bedrijven alleen een licentie op de architectuur nemen en daarvan vervolgens zelf een implementatie maken. Eén van de eerste bedrijven die dat deed was Intel, dat op basis van de ARMv5-architectuur de XScale processors maakte. In 2006 werd deze bedrijfstak echter door Intel verkocht aan Marvell. Nu is Qualcomm een bekende speler die puur een licentie neemt op de architectuur en daar zelf implementaties van maakt.
Het lijstje klanten van ARM is lang. Bekende bedrijven die ARM-cores in hun chips gebruiken zijn Broadcom, Freescale, Marvell, nVidia, NXP (de voormalige chiptak van Philips), Qualcomm, Samsung, STMicroelectronics en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Dat betekent dus dat bedrijven die een product op basis van een ARM-processor op de markt willen brengen – bijvoorbeeld een router of mobiele telefoon – de nodige leveranciers hebben om uit te kiezen.
Ook nVidia maakt gebruik van ARM binnen haar Tegra processors.
Goedkoop
Het gebruiken van ARM-technologie is relatief goedkoop, wat één van de belangrijkste reden is waarom de architectuur in marktgebieden als mobiele telefoons en netwerkapparatuur zo'n gigantisch marktaandeel heeft. ARM berekent licentiekosten op basis van de snelheid en mogelijkheden van de core. Een Cortex-A8 core bijvoorbeeld is wat duurder om te gebruiken dan een ARM7 core. Toch vallen de kosten uiteindelijk erg mee: in het laatste financiële verslag van het bedrijf lezen we dat de gemiddelde licentiekosten per verkochte ARM-chip $ 0,045 zijn. Je leest het goed: vier en een halve cent. Voor dergelijke bedragen is het voor chipfabrikanten zoals genoemd in het artikel ondoenlijk om zelf processorarchitecturen te gaan ontwikkelen. De lage licentiekosten zijn ook een belangrijke reden waarom het voor Intel moeilijk is om voet aan de grond te krijgen in de markten waar ARM sterk is.
