Prestaties
De prestaties van een processor zijn in een notendop te beschrijven als het product van de klokfrequentie en de IPC (Instructions per Clockcycle), ofwel het gemiddeld aantal instructies dat een processor per klokslag kan verwerken. Deze IPC is afhankelijk van de microarchitectuur: sommige architecturen werken efficiënter dan andere en kunnen zodoende instructies sneller afronden. Bij de ontwikkeling van de Netburst microarchitectuur richtte Intel zich voornamelijk op de klokfrequentie: de IPC van de Pentium 4’s processors was relatief laag – wat in de praktijk verklaart waarom een AMD processor of een Pentium M op een lagere klokfrequentie sneller kan zijn dan een Pentium 4 – maar men was vastbesloten om de klokfrequenties flink te gaan opvoeren om zo de uiteindelijke prestaties steeds te laten toenemen. Tot op zekere hoogte is dat gelukt: waar de eerste Pentium 4 werkte op 1.5 GHz is men inmiddels aanbeland op 3.8 GHz. Gaandeweg kwam men er echter achter dat de implementatie van de Pentium 4 op hogere kloksnelheden onevenredig veel stroom ging verbruiken en dat de processors zodoende ook veel te warm worden. In plaats van een grens bij 10 GHz – waar men tussen neus en lippen door bij de introductie van de Pentium 4 op vooruit blikte – is in de praktijk zelfs 4 GHz al niet meer haalbaar. Technologieën als HyperThreading en dual-core hebben ervoor gezorgd dat Intel de prestaties van de Pentium 4 nog flink heeft kunnen verbeteren, maar het is absoluut tijd voor wat nieuws. De nieuwe microarchitectuur moet zorgen voor een hogere IPC, daardoor betere prestaties, maar tegelijkertijd een lager stroomverbruik.
Intel CTO Pat Gelsinger toont tijdens IDF een overzicht van Intels nieuwste dual-core processors, inclusief de op de nieuwe Core architecuur gebaseerde Core 2 Duo voor desktops (Conroe), Core 2 Duo voor laptops (Merom) en Xeon 5100 voor servers (Woodcrest).
Core Micro Architecture
Dat Intel met een nieuwe microarchitectuur op de proppen zou komen, werd eind 2005 tijdens het Intel Developer Forum Fall 2005 voor het eerst aangekondigd. De Intel Core microarchitecture zal vanaf nu de basis zijn van een nieuwe generatie processors voor desktops, laptops én servers. De oorspronkelijke beloftes waren niet misselijk: voor desktops beloofde Intel in eerste instantie 40% betere prestaties dan de huidige Pentium D’s en tegelijkertijd ook 40% minder stroomverbruik. Onze tests wijzen inmiddels uit dat men deze belofte waar heeft gemaakt. Het stroomverbruik van Intels huidige mobiele processors is al erg laag, maar toch belooft Intel ook hier minstens 20% verbetering in de prestaties, zonder dat dit ten koste gaat van het stroomverbruik.
De nieuwe Core architectuur is een volledig nieuw ontwerp, maar borduurt uiteraard voort op bestaande Intel technologieën. Zo heeft men diverse zaken overgenomen van de Pentium 4/D – zoals ondermeer de snelle frontside bus en de 64-bit extensies -, is veel gebaseerd op het energiezuinige ontwerp van de Pentium M en zullen ook bekende technieken als Intel Virtualisation Technology terugkeren. Voor de volledigheid: de eerder geïntroduceerde Core Duo en Core Solo notebookprocessors maken nog niet gebruik van de nieuwe microarchitectuur, hoewel je dat op basis van de naamgeving in eerste instantie wel zou verwachten.
De belangrijkste nieuwe technologieën die ervoor zorgen dat de Core microarchitectuur extra snel en energiezuinig zijn, worden door Intel samengevat onder de namen Wide Dynamic Execution, Intelligent Power Capabilty, Advanced Smart Cache, Smart Memory Access en Advanced Digital Media Boost. We zullen al deze aspecten van de nieuwe architectuur kort de revue laten passeren.
