Android: waarom wél en waarom níet
Android is oorspronkelijk door Google ontwikkeld als ‘open source’ besturingssysteem voor mobiele telefoons en heeft in zeer korte tijd een zeer grote vlucht genomen in die markt. Ook voor tablets is het inmiddels in een aangepaste versie verschenen, die binnenkort weer wordt samengevoegd met de ‘telefoontak’. Het vormt ook de basis voor Google TV, een project dat een verhaal apart is en hier buiten beschouwing wordt gelaten, want de Veolo maakt gebruik van Android 2.2 oftewel Froyo (kort voor Frozen Yoghurt) en dat maakt gewoon deel uit van de versies bestemd voor smartphones.
Android: oorspronkelijk ontworpen voor telefoons.
Waarom niet?
Dat brengt ons dan ook direct op de invalshoek dat Android helemaal geen logische keuze is voor een mediaspeler. Zaken als contactlijsten, een agenda, 3G-ondersteuning, ingebouwde hardware als een camera, accelerometer of gyroscoop, licht- en nabijheidssensoren, GPS: alle typische kenmerken van een moderne smartphone zijn gewoon niet nodig in een mediaspeler. Dat betekent heel veel aanpassingen aan de software, zowel qua functie-omvang als qua interface. Verderop zal blijken dat AC Ryan op dat laatste vlak nog wel wat werk te verzetten heeft - bovenstaande schermafbeelding geeft ook al een voorbeeld.
Een bijkomende reden dat Android niet de meest voor de hand liggende keuze is, vinden we terug in de beperkte bestandsondersteuning van het besturingssysteem. In onze tablet-tests blijkt keer op keer dat dit niet altijd even goed meevalt, al hangt het ook vaak af van de gebruikte processor en de moeite die fabrikanten willen doen om dit goed te regelen. De meeste smartphones hebben daarnaast ook geen noodzaak om full hd mkv-bestanden of lossless gecomprimeerde flac-audio af te spelen. Mp3, aac, mp4: dat volstaat doorgaans gewoon. Dan hebben we het nog niet gehad over de bediening: of het nu over een tablet of een smartphone gaat, Android is van de grond af aan ontworpen om met aanraakbediening bestuurd te worden. Dat is iets heel anders dan een afstandsbediening. Kortom, Android is enerzijds overkill, anderzijds incompleet.
Waarom wel?
En toch, tóch is het eigenlijk zo’n gekke keuze nog niet. Android biedt namelijk iets wat in heel wat marktsegmenten, waaronder mediaspelers, nog altijd een hype (of een trend) is: de mogelijkheid apps te installeren. Zo is Samsung een eigen app store begonnen voor haar televisie en Blu-ray spelers, Syabas ontwikkelde een eigen app-platform en biedt enige tientallen apps al aan voor de Popbox V8 en Popcorn Hour A-300 en ook Eminent kondigde onlangs een eigen app-omgeving aan. Ook al zijn heel wat apps voor Android echt alleen geschikt voor smartphones (al is het maar omdat ze gps, een of andere sensor of een 3G-verbinding nodig hebben), er zijn er ook vele die prima op een televisie zouden werken. Een goed voorbeeld zijn ‘Uitzending gemist’ apps: het is niet eenvoudig voor mediaspelerfabrikanten om die diensten rechtstreeks in een product te krijgen. Daarvoor is de Nederlandse markt simpelweg te klein en zijn er te veel spelers in de markt. Via de Android Market zijn ze echter eenvoudig toe te voegen aan een smartphone of tablet – of mediaspeler. Ook bieden apps eenvoudig de mogelijkheid naderhand de functionaliteit van een speler uit te breiden, bijvoorbeeld met games.
De troefkaart van Android, ook voor mediaspelers: apps
De interface van Android mag dan ontworpen zijn voor aanraakbediening, die heeft iets gemeen met de ‘ten yard interface’ voor televisies en mediaspelers: de schermelementen zijn relatief groot en hebben voldoende afstand tot elkaar. Android mag voor ingebouwde schermen de nodige beperkingen hebben qua resolutie, het aansturen via HDMI van een hd ready of full hd televisie vormt doorgaans geen probleem. Een bijkomend voordeel van Android ten slotte is dat het een behoorlijk goede ingebouwde browser heeft, die superieur is aan wat vrijwel alle mediaspelers kunnen bieden, inclusief Flash-ondersteuning (al is dat nog bepaald niet zeker voor de toekomst, dankzij Adobe’s beslissing de ontwikkeling van de mobiele browser plug-in stop te zetten). Kortom, misschien is Android toch wél een ideale basis voor een mediaspeler!
Android mediaspelers
Twee invalshoeken, voor beide valt wat te zeggen. Het gaat erop neerkomen, hoe een mediaspelerfabrikant Google’s mobiele besturingssysteem weet aan te passen. In de eerste plaats betekent dat uitbreiding van de ondersteuning voor meer bestandstypes dan de doorsnee smartphone of tablet bezit. Vervolgens de nodige aanpassingen aan de GUI, qua lay-out maar vooral ook qua opties in de interface. Alles wat te maken heeft met bellen kan bijvoorbeeld resoluut verwijderd worden. Bovendien moet er een goed alternatief voor aanraakbediening zijn, want zelfs al heb je een tv met aanraakscherm, dan nog is het niet prettig om steeds op te moeten staan om een commando aan de mediaspeler te geven. Ten slotte is lang niet elke processor zomaar geschikt voor Android. Dat blijkt ook wel uit het feit dat de al begin dit jaar aangekondigde modellen van onder andere Xtreamer en Eminent flink vertraagd (of zelfs afgelast) zijn. De Realtek RTD1186 mediaprocessor moet Android kunnen weergeven, maar klaarblijkelijk was dat een lastiger opgave dan aanvankelijk verwacht. Binnenkort komen we met een review van de Xtreamer Prodigy, maar AC Ryan was de eerste die ons een Android-speler kon leveren - we zijn dan ook benieuwd hoe dit bedrijf het ervan af heeft gebracht!
