Interface (vervolg)
Goed, terug naar de interface. Dat aspect wordt toch steeds belangrijker in de waardering voor mediaspelers. Android vertaalt verrassend goed naar een groot formaat scherm, al schalen sommige pictogrammen van apps beter dan andere. Die zien er wat ruw uit door een te laag aantal pixels in het originele bestand. Helaas is dat niet de enige zichtbare erfenis van de telefoon-roots van de Veolo: her en der zien we nog verwijzingen naar telefoonfuncties, van de melding ‘telefoon uitzetten’ bij een druk op de uit-knop tot in delen van het instellingenmenu. Dit ligt volgens AC Ryan aan een incompleet vertaalbestand en men is bezig dit te verhelpen in de eerstvolgende firmware update.
Over de telefoon: hier valt nog wat aan te passen.
Voor het afspelen van mediabestanden heeft de Veolo vergelijkbare opties als bijvoorbeeld een Realtek-gebaseerde speler, al ziet de uitwerking er wel heel anders uit. Op het bureaublad / homescreen staat een eenvoudige Bestandsbeheer-app. Die dient als navigatie door de mappen van aangesloten opslagmedia en is verre van ideaal, onder andere omdat alfabetisch sorteren maar half werkt (omgekeerd wel, standaard niet). Daarnaast zijn er een video-, audio- en foto-weergave app. Die kan je een beetje zien als een equivalent voor de film, muziek en foto-opties in het menu van de doorsnee mediaspeler. Alleen leiden ze hier niet zozeer naar een database, maar meer naar een vergaarbak van alle respectievelijke video-, audio- en fotobestanden op aangesloten media. Echt praktisch is dat niet, want alle inhoud wordt ‘bij elkaar gegooid’ weergegeven, gesorteerd op bestandsnaam, bestandsgrootte of tijd. Gelukkig is er een zoekveld waarin een (deel van) een naam kan worden ingegeven, anders zou dit bij grotere mediacollecties echt geheel onbruikbaar zijn.
Ook de bediening tijdens het afspelen vergt gewenning, want standaard afspeelknoppen zitten niet op de afstandsbediening. De Enter-knop brengt deze on-screen naar voren, spoelen kan met de cursorknoppen. De optie-knop brengt een reeks aan aanpassingsmogelijkheden naar boven. Het is vooral wennen, maar de basis is best doordacht.
De interface van de standaard video-speler app: dit is niet gebruiksvriendelijk.
Muziek en foto's
Voor muziek is de app iets beter, het voornaamste bezwaar hier is dat de ‘embedded’ hoesafbeeldingen net zo min als de folder jpg-afbeeldingen herkend worden, zodat de collectie er saaier dan nodig uitziet. Volgens AC Ryan zou dit ondersteund moeten worden op lokale media (USB en SD-kaart), maar wij kregen het niet aan de praat met onze standaardbibliotheek, die op andere spelers keurig wordt weergegeven. AC Ryan is aan het werk om dit te verbeteren, inclusief ondersteuning voor cover art op netwerklocaties.
Verder is de muziekafspeeltoepassing een stuk beter dan deze functie in de meeste mediaspelers. Zo kan je tijdens het spelen van muziek een afspeellijst bijwerken en opbouwen, nummers in willekeurige volgorde afspelen en herhalen. ID3-tags worden netjes uitgelezen, maar de sorteermogelijkheden zijn beperkt: artiest, album, nummer en afspeellijsten (wie de voorkeur geeft aan benaderen van de bestanden via mappen kan gebruikmaken van de bestandsverkenner). Genre of jaar van uitgave behoren bijvoorbeeld niet tot de mogelijkheden. Bij het weergeven van geluid valt op dat het uitgangsvolume van de analoge uitgang behoorlijk hoog is en prima klinkt op een voor de gelegenheid aangesloten stel monitor-speakers van M-Audio.
De muziekspeler-app is overzichtelijker, maar hoesafbeeldingen worden niet weergegeven.
Ook de foto-applicatie werkt aardig, met een automatische sortering op datum, maar toch is deze duidelijk meer geschikt voor een tablet of smartphone dan voor gebruik op een televisie. Net als voor de video- en muziekapplicatie geldt natuurlijk dat er tal van alternatieven zijn. Dat is het voordeel van Android als platform.
De foto-app
Bestandsverkenners
Gelukkig kan je via de verkenner alle bestanden benaderen en afspelen. Bovendien biedt gebruik van ES File Explorer, een bekende bestandsverkenner-app voor Android, een optie die je niet hebt via de standaard-apps: weergave van DVD- en Blu-ray ISO-bestanden. De speler kan het wel, alleen de standaard-apps niet. En daarmee hebben we de speler aardig gekenmerkt: de hardware is behoorlijk capabel, maar de software biedt een verre van gepolijste gebruikservaring. De mogelijkheid zelf apps toe te voegen, doet daar weinig aan af.
