Matrox Millennium G400 MAX Test

Inhoudsopgave
  1. 1. Inleiding
  2. 2. Hard- en Software
  3. 3. Dual-Head Functionaliteit
  4. 4. Environment Mapped Bump Mapping in Expendable
  5. 5. Benchmarks
  6. 6. Benchmarks (vervolg)
  7. 7. Conclusie

Inleiding

Er zijn dit jaar een aantal producten op de markt gekomen die voor een ware hype hebben gezorgd. Niet alleen de AMD Athlon CPU en het ABIT BP6 moederbord, maar ook de Matrox G400 MAX videokaart kan hiertoe gerekend worden. Toen deze videokaart werd aangekondigd ontstond er al meteen een grote schare G400 MAX aanhangers, terwijl nog niemand de videokaart daadwerkelijk in handen had gehad. Hoewel de andere “hype”-producten meteen vanaf het begin goed leverbaar waren is e.e.a. bij de G400 MAX compleet anders uitgewezen. De videokaart hoorde al een aantal maanden geleden volop in de winkels te liggen, maar is op dit moment nog steeds niet in grote getale leverbaar. Wat dat betreft heeft Matrox de plank helaas een beetje mis geslagen. Redenen voor de slechte leverbaarheid van de G400 MAX geeft Matrox niet aan. Persoonlijk denk ik dat slechte yields (maar weinig geproduceerde G400 chips houden het uit op de MAX snelheden) de belangrijkste reden is. Aangezien ik al maanden lang vele email ontvang met vragen over de G400 MAX ben ik lange tijd druk in de weer geweest om ergens een testexemplaar vandaan te halen. Aangezien de voorraad van Matrox Europa tot nu toe ook vrijwel leeg was kon men mij vanuit Engeland ook niet aan een kaart helpen. Van Quote Components heb ik nu echter een van de eerste G400 MAX kaarten die zei binnen hebben gekregen ontvangen. Nu alle grote distributeurs de kaarten binnen beginnen te krijgen zal de verkrijgbaarheid van de G400 MAX binnenkort wel stijgen: dat zou uiteraard ook tijd worden, want de volgende generatie videokaarten staat alweer te trappelen om de markt te kunnen veroveren.

Zoals wellicht bekend is de G400 MAX niets meer en niet minder dan een G400 op een hogere kloksnelheid. Bij de standaard G400 videokaart is de kloksnelheid van de chip 125 MHz en de kloksnelheid van het geheugen 166 MHz. Bij de G400 MAX zijn beide een stuk opgekrikt, tot resp. 150 MHz en 200 MHz. Verder is de geïntegreerde RamDAC opgeschroefd van 300 MHz naar 360 MHz. De specificaties blijven echter precies gelijk, net zoals dat het geval is bij de TNT2 en TNT2 Ultra.

Begin Augustus heb ik een zeer uitgebreide review van de standaard G400 geschreven. In dat artikel worden de specificaties van de G400 duidelijk beschreven. In het betreffende artikel wordt ook ruim aandacht geschonken aan nieuwe zaken die de G400 introduceert, zoals 256-bit Dual Bus architectuur en Environment Mapped Bump Mapping. Aangezien deze informatie voor de G400 MAX allemaal gelijk blijft, is het natuurlijk aan te raden om eerst dit vorige G400 artikel te lezen. Klik hier om de oorspronkelijke G400 review te openen.

In dit artikel zal ik vooral ingaan op de snelheidsverschillen tussen de standaard G400 en de G400 MAX. Verder zal ik nog aandacht besteden aan het Dual Head systeem, wat in de vorige review nog niet is besproken. Dual Head is een systeem om twee monitoren tegelijkertijd aan te sluiten. Matrox heeft hier een aantal leuke trucjes voor ons bij in petto.

Een geluk bij een ongeluk: aangezien ik deze review was zo laat heb kunnen schrijven kon ik meteen testen met de nieuwe 5.30 drivers die Matrox afgelopen vrijdag heeft uitgebracht. Deze drivers hebben zogenaamde TurboGL functionaliteit. Het snelheidsverschil tussen de oude (oorspronkelijke) drivers en de nieuwe is echt ongelofelijk: de snelheidswinst liep soms op tot maarliefst 50%! Ik heb nog nooit een videokaart gezien waarbij een driver update zoveel performance winst met zich mee bracht. Het is nu dus ook wel duidelijk dat Matrox tot op heden geen kaas heeft gegeten van OpenGL programmeren. Uiteraard zijn alle benchmarks in dit artikel met de nieuwe 5.30 drivers. Ik kan dan ook iedereen die een G400 kaart wil aanschaffen aanraden om meteen de nieuwe drivers te downloaden van de Matrox website.

Advertentie
0