De GeForce 2 in vergelijking met de GeForce 256
Zoals de naam al aangeeft is de GeForce 2 grotendeels gebaseerd op zijn voorganger de GeForce 256. Werd de GeForce 256 nog in het 0.22 micron procédé gefabriceerd, bij de GeForce 2 is men overgestapt op 0.18 micron. Deze overstap heeft natuurlijk een veel kleinere chip-grootte tot gevolg. Een kleine chip-grootte leidt weer tot minder warmteontwikkeling en dat laatste zorgt ervoor dat de chip op hogere snelheden kan werken.
Dat laatste is dan ook zeker gebeurd bij de GeForce 2. In tegenstelling tot de GeForce 256, die op 120 MHz zijn werk moest doen, werkt de GeForce 2 chip op maar liefst 200 MHz. Een performancestijging van 66% bij de core dus!
Helaas heeft de snelheid van het geheugen bij de GeForce 2 een minder grote sprong gemaakt. Bij de DDR versie van de GeForce 256 werkt het geheugen normaal gesproken op een snelheid van 150 MHz DDR en dus in principe op 300 MHz. Bij de GeForce 2, die standaard ook van DDR geheugen gebruik maakt, is deze klokfrequentie maar een klein beetje toegenomen naar 166 MHz DDR ofwel 333 MHz. Hiermee wordt een geheugen bandbreedte van 5,3 GB/s behaald, ten opzichte van 4,8 GB/s bij de GeForce 256. Deze slechts minieme stijging in geheugen performance zorgt ervoor dat GeForce 2 chip in veel gevallen onder zijn kunnen moet werken. Terwijl je bij een frequentiestijging van 66% bij de chip zou verwachten dat de uiteindelijke snelheid bij 3D games ook met bijna 66% stijgt, zal blijken dat dit helaas niet het geval is.
Geoptimaliseerd Transformation & Lightning
Om de GeForce 2 verder met zijn voorganger te vergelijken halen we het blokschema van de chip erbij. Hierin zien we de vier taken van de 3D chip binnen het render-proces weer duidelijk terug.
Laten we met de beroemde hardware Transformation & Lightning unit beginnen. (Een uitgebreide beschrijving van Transformation & Lightning vind je in ons artikel ‘Hoe werkt een 3D grafische kaart? – Deel 1’.) Met de GeForce 256 was nVidia de eerste fabrikant die een hardwarematige Transformation & Lightning unit op een 3D chip plaatste. Alleen S3 heeft hun voorbeeld tot nu toe gevolgd, door op hun Savage 2000 chip ook hardware T&L te integreren. Helaas zijn de Savage 2000 drivers tot op heden nog steeds niet 100% geoptimaliseerd voor hardware T&L. De GeForce 2 is dus alweer nVidia’s tweede chip met hardwarematige T&L unit. Nu er steeds meer spellen met hardware T&L ondersteuning aangekondigd worden, lijkt hardware T&L voor steeds meer snelheidswinst te kunnen zorgen.
Bij de GeForce 2 spreekt nVidia van een ‘2de generatie Transformation & Lightning unit’, die 25 miljoen driehoeken per seconde kan verwerken. Hiermee heeft nVidia op dit moment absoluut de snelste T&L unit ooit op de markt gebracht. Of de term ‘2de generatie’ echter zo op zijn plaats is, betwijfel ik. De T&L unit van de GeForce 256 kon namelijk 15 miljoen driehoeken per seconde verwerken. Laat het verschil tussen 25 miljoen en 15 miljoen nu net die 66% zijn, waarmee ze de 3D chip hebben versneld…
Feitelijk gezien heeft nVidia aan de T&L unit dus niets gewijzigd. Deze werkt puur en alleen op een hogere snelheid. ‘2de generatie’ is het misschien dan niet, maar krachtig is de T&L unit van de GeForce 2 zeker wel! Dat bewijst nVidia met de ‘Grove’ demo. Iedereen herinnert zich de ‘Tree’ demo van de GeForce 256 chip nog wel. De boom in deze demo bestaat uit zo ongekend veel driehoeken, dat alleen een kaart met hardware T&L de animaties van de boom vloeiend kan weergeven. Bij de nieuwe ‘Grove’ demo doet nVidia er een schepje bovenop: in plaats van één dergelijke boom op het scherm te plaatsen, zien we er in de ‘Grove’ demo ineens een aantal meer. Deze demo draait uiteraard ook op GeForce 256 en andere kaarten, maar alleen de GeForce 2 kon e.e.a. vloeiend op het scherm toveren.
Bovenstaande afbeeldingen tonen screenshots van nVidia’s Grove demo. De vele extra bomen in de tweede screenshot maken optimaal gebruik van de T&L unit van de GeForce 2.
