Silvermont CPU-kernen: bij de tijd
Voor de duidelijkheid: Bay Trail is de codenaam voor de SoC (System-on-a-Chip) gebaseerd op de nieuwe Atom-technologie, die Intel in eerste instantie uitbrengt voor tablets en later ook voor laptops en hybrides. Het kloppend hart van Bay Trail zijn CPU-kernen die luisteren naar codenaam Silvermont. Deze Silvermont CPU’s zullen ook hun weg gaan vinden naar naar Atom CPU’s gericht op andersoortige producten: Avaton voor micro-servers, Rangeley voor netwerkapparatuur en Merrifield voor smartphones.
Silvermont is de eerste grote herziening aan de architectuur van de Atom-processor sinds de introductie van het eerste model jaren geleden. De architectuur van alle tot nu toe uitgebracht Atoms lijkt eigenlijk nog het meest op die van de originele Pentium-processors uit de jaren 90. Dat is op zich niet gek: Atom is ontstaan uit een experiment bij Intel waar men probeerde om een oude, relatief simpele processorarchitectuur uit te voeren met een modern productieprocedé. Het resultaat was een zeer kleine (lees: zeer goedkoop om te produceren) en relatief zuinige chip. Dat goedkope was oorspronkelijk het belangrijkste doel: Intel wilde de Atom voornamelijk inzetten voor netbooks en sneed zichzelf alleen in de vingers wanneer men de chips te snel zou maken. Met de opkomst van tablets en smartphones zag Intel wel in dat het meer moest investeren om de chips sneller én zuiniger te maken om een rol van betekenis te kunnen spelen.
Silvermont is een veel modernere architectuur dan degene gebruikt in de Atoms tot nu toe. Belangrijkste verschil is dat de Silvermont CPU-kernen zogenaamd out-of-order werken. Dat betekent dat instructies niet in de volgorde worden uitgevoerd zoals ze voorkomen in programmacode, maar dat de processor zelf de volgorde aanpast om al het werk zo snel en efficiënt mogelijk te kunnen afronden. Out-of-order execution is één van de belangrijkste zaken die er voor heeft gezorgd dat processors als de Pentium II en verder veel sneller waren dan hun voorlopers.
Verder heeft Intel de ondersteunde instructies meer op peil gebracht. De Silvermont kernen zitten op het niveau van de Core CPU’s uit de Westmere generatie. Dat betekent onder meer ondersteuning voor SSE tot en met versie 4.2 en ondersteuning voor de AES-NI encryptie-instructies.
Silvermont kernen zitten met z’n tweeën in een module, waarbij de cores – in ieder geval in de huidige implementaties – 1MB L2-cache delen. HyperThreading wordt niet meer ondersteund. Wel is er een verbeterde Turbo-modus, Intel Burst Technology geheten, waarover verderop meer.
De cores zijn nieuw ontworpen en bevatten vele verbeteringen
