Conclusie
De eerste indruk van Sony's Hi-Res audioproducten is zeer positief: een beetje liefhebber kan de constructiekwaliteit en componentkeuze al waarderen, terwijl het initiatief om geluidskwaliteit als uitgangspunt te nemen door weinigen als een slechte zaak zal worden beschouwd. Het gebruik van meerdere codecs, waaronder in ieder geval een open codec, weglaten van DRM en definiëren van behoorlijk ambitieuze criteria tellen ook allemaal positief mee in de balans. Het aanbod aan geschikte bestanden is misschien kleiner dan bij mp3, maar zeker niet non-existent. De situatie is positiever dan bij 4K video, bijvoorbeeld. Ook de werking van een verbetertechniek als DSEE moet je niet onderschatten - dit soort algoritmes is een stuk krachtiger geworden, met het toenemen van digitale rekenkracht en dalen van de prijzen hiervoor. De compressiealgoritmes van mp3 zijn een bekende grootheid, de berekeningen om de weggelaten frequenties te 'restaureren' zijn daarop gebaseerd. Het resultaat is niet altijd even bevredigend, maar een positief effect kan het zeker hebben.
Het probleem bij Hi-Res audio is naar onze mening (op zijn minst) tweeledig. Niet alleen zijn de meeste mensen veel beter in het onderscheiden en beoordelen van verschillen in visuele kwaliteit dan in audiokwaliteit, waardoor de meerwaarde voor de doorsnee koper-in-spe veel minder evident zal zijn dan bijvoorbeeld bij het overwegen van een 4K-televisie. Daarnaast zijn luidsprekers (en in mindere mate versterkers) veel minder onderhevig aan de positieve invloed van de 'Wet van Moore' dan bijvoorbeeld de chips die het afspelen van complexe audiobestanden mogelijk maken. Er is wel de nodige vooruitgang geboekt, maar op het moment dat speakers zo accuraat mogelijk moeten klinken en iedere frequentie moeten weergeven, zijn de klassieke natuurwetten van toepassing - en die laten zich amper manipuleren. Wat dat betreft zijn de speakers die Sony heeft geïntroduceerd lang niet verkeerd geprijsd, al is het natuurlijk afwachten of ze zich inderdaad van hun taak weten te kwijten.
Sony zal dus zowel een flinke bewustmakingscampagne moeten organiseren. Een goede start zou zijn om het 'Hi-Res Audio' logo, voorzien van zinnige criteria voor gebruik, ter beschikking te stellen aan alle spelers in de markt. Dat maakt ondersteuning van deze formaten voor de consument een stuk herkenbaarder en zichtbaarder, vergelijkbaar met hoe Sony's Full HD-logo door de halve markt werd benut in plaats van het officiële 'HD Ready 1080p' logo. Het lijkt er niet voor niets al op, zo vermoeden we. Verder is het zaak dat Amazon en Apple hun aanbod in deze kwaliteitsklasse fors uitbreiden, als grootste aanbieders van muziek van dit moment. Ook Spotify en andere streamingdiensten gaan hopelijk onderzoek doen naar streamen in 'betere dan CD-kwaliteit'. Spotify schijnt daar al mee bezig te zijn, maar de uitdagingen zijn behoorlijk groot: de vereiste bandbreedte is immers veelal meer dan 10x groter dan bij de standaard Ogg-kwaliteit van de dienst.
Sony heeft zelf het middel bij uitstek in handen om kopers over de streep te trekken, in de vorm van Sony Music. Op de spelers die we hebben genoemd wordt een kleine selectie bestanden meegeleverd van Sony, Universal en Warner, maar 14 klassiekers zullen weinigen in de beoogde grotere doelgroep van jonge, kapitaalkrachtige muziekliefhebbers aanspreken. Een exclusieve release van een grote artiest zal daar meer effect op hebben. Zonder dit soort inspanningen vrezen we dat dit mooie initiatief uiteindelijk zal eindigen bij SACD en DVD-A (en DCC, Video2000 en vele andere technisch superieure alternatieven voor succesvolle standaarden).
We hopen op enige termijn ook een luisterimpressie te kunnen geven van de nieuwe apparatuur - uiteraard zijn we daarbij met name geïnteresseerd in de externe DAC, die voor de liefhebber een interessant alternatief kan zijn voor een ingebouwde geluidskaart. De prijs is stevig, maar de ingebouwde versterker compenseert dat deels - een dergelijke prijs is ook voor alleen een DAC niet ongebruikelijk (al kan je ze ook wat voordeliger vinden). Uiteraard zijn we erg benieuwd naar de mening van onze lezers over dit onderwerp: is mp3 goed genoeg of niet, merk je bij je huidige apparatuur dat deze gebreken laat horen in je bronbestanden, of denk je eerder dat die nog niet eens alles eruit haalt wat erin zit - of maakt het je gewoon niet uit, zolang de lucht maar vibreert op een melodie en ritme die je aanspreken?
