Nvidia GeForce GTX Titan-Z SLI review: Tones TIZAir systeem

GPGPU benchmarks

De gaming-benchmarks zijn leuk, maar de GTX Titan is natuurlijk primair bedoeld voor (semi-)professioneel GPGPU-werk, als "goedkoop" alternatief voor Tesla kaarten. We hebben een aantal GPGPU benchmarks gedraaid op de nieuwe Titan-Z, net als we eerder deden op de Titan Black  de oorspronkelijke Titan, de GTX 780 Ti en AMD's Radeon R9 290X.

BasemarkCL is een OpenCL benchmark die een maat geeft voor de GPGPU-prestaties van een systeem voor professionele toepassingen. De Physics tests behelzen onder meer algoritmes voor 3D soft body simulaties, vloeistofsimulaties en golfsimulaties. De Fractal tests bevatten algoritmes om verschillende fractals door te rekenen. Bij de Image tests wordt de GPU gebruikt voor algoritmes als kleurcorrectie, ruisonderdrukking en verscherping. De Video tests bevatten vergelijkbare algoritmes voor video. 

Over de BasemarkCL tests kunnen we heel kort zijn: de Titan-Z komt hier zowel solo als in duplo heel slecht uit de verf.

Luxmark is een op OpenCL gebaseerde professionele 3D-rendering benchmark. 

De Titan-Z weet hier wél te overtuigen en niet zo'n beetje ook. Zowel de R9 295X als de Titan worden ruimschoots verslagen. Hier zien we voor het eerst een toepassing waar deze kaart zijn vraagprijs waarmaakt. De schaling naar twee kaarten in quad-SLI is ook extreem goed.

SiSoft Sandra 2014 bevat verschillende GPGPU-benchmarks die gebaseerd zijn op algoritmes die daadwerkelijk in diverse bedrijfstakken worden toegepast. Allereerst bevat Sandra 2014 een drietal benchmarks die financiële analyses uitvoeren volgens de veel gebruikte Black-Scholes, Monte Carlo en Binominal algoritmes. Let wel: al deze benchmarks zijn gebaseerd op single-precision (32-bit) floating point getallen, double-precision benchmarks (FP64) tonen we op de volgende pagina.

Hier helaas weer een teleurstellend resultaat in de Black-Scholes benchmark, want de Titan-Z komt onder de veel betaalbaardere R9 295X2 uit. Twee van deze kaarten weten wel uitstekend te presteren, maar vergeleken met een enkele Titan Black (die minder dan een-vijfde kost) is de winst niet bijzonder.

In de Monte Carlo test laat de Titan-Z zien prima te schalen ten opzichte van een Titan, terwijl ook de quad-SLI Z's het prima doen, maar de R9 295X2 steelt toch de show gezien de veel lagere aanschafprijs.

In de Biominal benchmark eenzelfde beeld, behalve dat de R9 295X2 hier véél beter uit de verf komt.

Vervolgens test Sandra 2014 een drietal algoritmes die veel in wetenschappelijke analyses gebruikt worden: matrix multiply, fast fourrier transformaties (FFT's) en N-body simulaties. Ook deze tests zijn ofwel op integer ofwel op FP32 getallen gebaseerd. 

We zien een wisselend beeld, maar alleen in de Fast Fourier Transformaties laat de Titan-Z echt spierballen zien. De N-Body Simulation resultaten zijn ronduit teleurstellend, gezien de scores van de Titan- en GTX-modellen.

Ten slotte heeft Sandra 2014 nog een tweetal cryptografie benchmarks waarvoor de GPU kan worden toepast: allereerst het uitvoeren van AES256 encryptie en daarnaast het berekenen van SHA2-256 hashes. Dat laatste is tot op zeker hoogte vergelijkbaar met het type werk dat gebeurt bij Bitcoin mining en zoals we zien is AMD daarin duidelijk sterker dan Nvidia.

Voor bitcoin mining blijkt AMD nog immer de beste keuze qua prijs-prestatie (vermits je een videokaart wilt gebruiken, maar dat is een ander verhaal).