Sony HAP-S1 review: high-resolution audio in de praktijk

Intern

We hebben de HAP-S1 ook even opengemaakt, wat gewoon kan met een kruiskopschroevendraaier: voor de verandering geen obscure torx-schroeven of andere zaken die reparatie in de weg staan. Je moet wel een flink aantal schroeven losdraaien om bij het binnenwerk te komen, zes aan de achterzijde en nog eens zes aan de onderkant. Daarna is het een kwestie van de nodige plastic palletjes indrukken dan wel opentrekken en voorzichtig schuiven - waarna je een blik op het binnenwerk kan werpen.

De HAP-S1 is eenvoudig open te schroeven.

De zijpanelen zijn van aluminiumkleurig plastic, in tegenstelling tot het boven- en voorpaneel.

Dat is ronduit indrukwekkend, want de HAP-S1 zit werkelijk bomvol componenten. Er is geen millimeter onbenut gelaten.

Op de foto hieronder zie je links de transformator en stand-by voeding. Rechts daarvan zit de voeding voor de elektronica, waarbij twee grote condensators opvallen - die zijn voor de versterker. Geheel rechts is verticaal de 500GB 5400rpm harde schijf geplaatst, afkomstig uit de fabrieken van Toshiba. Deze is door middel van meerdere rubberen scheidingsringen geheel trillingsvrij opgehangen (zie de foto's elders in dit artikel).

De voeding en de versterker zitten op dezelfde printplaat. In de ideale wereld zijn die gescheiden, maar de ruimte is beperkt en het voordeel van deze constructie is dat de stroombanen slechts een korte afstand hoeven te overbruggen. De genoemde condensators, Nippon Chemicon 6800 µF/50V exemplaren, zorgen voor de filtering, waardoor de voeding de versterkers niet zou moeten beïnvloeden.

Rechts op onderstaande foto's zie je die versterkers: National Semiconductor / Texas Instruments LM3876 "Overture" exemplaren. Dit zijn klasse AB-versterkers met een signaal-ruisverhouding groter dan 95 dB en een THD van 0,06%. De bijzondere koperen 'tiensprong' is een zogenaamde 'star ground' ofwel stervormige aarding. Deze moet de diverse aardestromen in de versterker van elkaar scheiden en daarmee ruis en andere ongerechtigheden voorkomen.

Ondersteboven boven de voeding en de versterker zit nog een voeding op een aparte printplaat. We hebben die er niet helemaal uitgehaald om er zeker van te zijn dat de HAP-S1 het nog deed nadat we hem weer dichtschroefden, dus excuses voor deze wat onhandige foto. De voeding die je hier ziet is bestemd voor de digitale circuits en voor de ventilatoren. 

Verder vermeldenswaardig zijn nog de Burr-Brown PCM1795 digitaal-analoog converters, die ook verantwoordelijk zijn voor DSD-weergave en bestanden aankunnen tot 24-bit en 192KHz.

De HAP-S1 lijkt in veel opzichten op de UDA-1, een DAC/versterker waarin de mediaspelerfunctionaliteit ontbreekt; die heeft dus geen display of harde schijf, maar komt verder qua componenten grotendeels overeen. Hoewel de versterker minder krachtig is in de UDA-1, ligt de prijs ook een stuk lager: rond de 599 euro, maar hij is op moment van schrijven ook onder de 500 euro te vinden. Als je bijvoorbeeld puur een PC wilt gebruiken als bron via een digitale aansluiting, kan dat een interessant alternatief zijn, dat we in de toekomst nog apart zullen bespreken.