Inleiding
Het is amper 20 jaar geleden dat de eerste 3D-videokaarten voor de PC op de markt kwamen. In dat korte tijdsbestek hebben deze zich ontwikkeld tot een punt waar moderne GPU’s bijna niet van echt te onderscheiden 3D-beelden kunnen berekenen. Wat gebeurde er allemaal tussen toen en nu? Hardware.Info duikt in de historie van de GPU.
Wie anno 2014 games als Battlefield 4 of Watch Dogs speelt op een state-of-the-art PC, krijgt ongekend mooie 3D-beelden voorgeschoteld. De nieuwste generaties grafische chips (GPU’s) bestaan uit miljarden transistors en kunnen biljoenen berekeningen per seconden uitvoeren. Hoewel de ontwikkelingen bij GPU’s de laatste tijd wat langzamer gaan dan voorheen, is elke generatie nog altijd duidelijk beter dan de voorgaande. Zolang 3D-beelden van de PC nog van echt te onderscheiden zijn en zolang de individuele pixels nog zichtbaar op de schermen zijn, valt er nog genoeg te verbeteren. Dat gezegd hebbende, hebben bedrijven als AMD, Nvidia en de andere 3D graphics-pioniers er de afgelopen jaren een wilde rit op zitten.
In een reeks artikelen bespreken we de belangrijkste 3D-videokaarten die de afgelopen twintig jaar de levenslicht hebben gezien: van het grote aantal uiteenlopende modellen van begin jaren ’90 tot de 3Dfx Voodoo kaart die de hele PC-wereld op z’n kop zette, via de eerste chips die de gehele 3D-pipeline hardwarematig konden versnellen tot de huidige, supersnelle en volledig programmeerbare GPU’s zoals die tegenwoordig in onze PC’s zitten. Eerst gaan we echter even terug naar het begin van de videokaartgeschiedenis, toen 2D al heel wat was...
