Kingston HyperX Cloud Flight review: draadloos de lucht in

Praktijk en testresultaten

Nu we de Cloud Flight van alle kanten bekeken hebben, is het tijd om verslag te doen van de praktijkervaring. Laten we beginnen met draagcomfort: dat is heel behoorlijk. Weliswaar klemt de headset enigszins, zoals wel vaker bij dit type ontwerp, maar er is mee te leven - eventueel kan je de hoofdband wat uitbuigen om het ergste klemmen tegen te gaan. Voordeel van de pasvorm is dat de oren niet alleen goed omhuld maar ook goed worden afgesloten, waardoor het ergste omgevingsgeluid wordt afgesloten. Ook lekt er relatief weinig geluid door naar buiten als je muziek aan het luisteren bent.

Wanneer je de Cloud Flight op het hoofd hebt en hij staat aan, is er heel lichte ruis continu hoorbaar - het is op de rand van wat in elk geval uw redacteur van dienst kan ontwaren, maar wanneer de Cloud zichzelf uitschakelt (wat hij doet wanneer er een tijdje geen geluid doorkomt) is het verschil merkbaar. Het is niet zo storend dat we hem erop afrekenen, maar liever hebben we natuurlijk geheel geen geluiden van de headset zelf. Wel positief vermeldenswaard: Kingston claimt een bereik van 20 meter, en dat haalden we moeiteloos. Nu zal je niet vaak op 20 meter afstand gamen vanaf je beeldscherm, maar ook als je muziek luistert en onderwijl door je huis loopt, moet het gek lopen wil de verbinding haperen. Daar kan Bluetooth niet aan tippen.

Om terug te komen op het draagcomfort: we hebben hem urenlang opgehad, zonder dat het vervelend werd. Dat is wat ons betreft een belangrijke pre voor een gaming headset. De eerste horde is daarmee genomen.

Games

Komen we vervolgens op gebruik in games. De Cloud Flight biedt een aangename geluidsbalans, waarin de bas voldoende duidelijk aanwezig is, maar niet (zoals bij de Revolver) duidelijk overheerst. Het laag is het minst goed gedefinieerde deel van het frequentiegebied, maar zeker in games is dat niet bijzonder storend. Explosies klinken overtuigend en ook andere effecten in het laag kunnen de goedkeuring wegdragen. Minstens zo belangrijk is dat stemmen goed verstaanbaar zijn en effecten in het hoog klinken als een klok. Veel bijdrage aan de surround-ervaring hoef je van de Flight niet te verwachten; Kingston levert geen aparte software mee, de game sound engine moet het werk dus doen. Zolang die in orde is hebben we in elk geval niets te klagen; de gevechten in Battlefield 1 werden overtuigend weergegeven, ook op momenten dat het slagveld een kakofonie aan geluiden bevatte bleven details uitstekend hoorbaar. Qua uiterlijk mag de Cloud Flight doen denken aan de Stinger, qua geluidsweergave in games is hij duidelijk een klasse beter.

Muziek

Natuurlijk hebben we de Cloud Flight ook beluisterd met onze standaardselectie aan diverse muziekgenres, alsmede gewoon de nodige uren tijdens het dagelijks tikken. De Cloud kon ons immers mede bekoren door zijn fraaie, relatief neutrale muziekweergave. Voor de Flight gaat grotendeels hetzelfde op. Alleen in het laag horen we minder precisie dan we zouden willen, afzonderlijke instrumenten zijn hier wat lastiger van elkaar te onderscheiden. Midden en bovenal hoog zijn voor een gaming headset bovengemiddeld. Dus waar de gitaren in het begin van Fight Fire With Fire wat rommelig klinken, komt de stem van de zanger uitstekend door en klinkt de melodieuze intro van het nummer als een klok. Bij Generator van Bad Religion missen we wat laag, en ook bij Straight Outta Compton is de bas waar we punten voor verbetering zien. De Brandenburgse concerten van Bach zijn dan weer een genoegen om te beluisteren en ook op een middel of the road nummer als I Got A Name hebben we weinig aan te merken. Daarmee betoont de Cloud Flight zich net als de illustere voorgangers bovengemiddeld muzikaal.

Microfoon

De 'electret condenser' microfoon van de Flight kwijt zich behoorlijk van zijn taak. Ook de mic blijft wat achter bij registratie van het laag, maar hij legt ook aangenaam weinig ruis vast en neemt niet uitzonderlijk luid of zacht op. Hij is prima voor dagelijks gebruik.

Testresultaten beknopt

Hieronder zie je de grafieken van onze testopnames, gemaakt in een geluidsdichte omgeving met een hoogwaardige microfoon en geluidskaart. We hebben zowel gemeten via de draadloze interface als met een bedrade aansluiting - alleen in het tweede geval konden we uiteraard onze standaard geluidskaart als bron benutten, dus houd er rekening mee dat hier twee variabelen anders zijn. Te zien is dat de meeste harmonische vervorming in het laag optreedt, maar door de bank genomen keurig laag is. De frequentiecurve is redelijk vlak, zonder een merkbare dip bij 4KHz (die we bij nogal wat headsets wel terugzien).