Apple Macbook Pro 13" en 15" (Mid 2018) review: Prijzig totaalpakket met meer rekenkracht

Behuizing en aansluitingen

Zoals bekend bestaat de behuizing van de 'unibody'-Macbooks uit één stuk aluminium. Dat maakt ze bijzonder stevig. Je kunt de behuizing als geheel nauwelijks verbuigen; datzelfde geldt voor de schermklep. Bovendien laat het metaal zich aan alle kanten nauwelijks indrukken. Ook bij concurrenten die als geheel wel stevig aanvoelen, zien we nogal eens dat de behuizing in het midden doorbuigt wanneer je er daar druk op uitoefent. Berucht is bijvoorbeeld het midden van de schermklep. Bij beide Macbooks geeft de ruimte rondom het appeltje echter geen krimp.

Apple Macbook Pro 15" (Mid 2018)

Het stevige metaal maakt dat het gewicht van de kleinere Macbook Pro 13" net wat hoger uitvalt, dan een aantal andere laptops met vergelijkbare specificaties. Veel scheelt het niet - met 1375 gram is het systeem bepaald geen zwaargewicht - maar in het hogere segment vinden we inmiddels al Windows-laptops met een gewicht van minder dan 1 kg terug. De Macbook Pro 15" noteert met 1806 gram dan weer een prettig laag gewicht voor een machine met deze afmetingen. Concurrenten als de Asus Zenbook UX580 zijn nipt zwaarder.

Apple Macbook Pro 13" (Mid 2018)

Bij het openklappen van de laptops valt op dat het scharnier precies goed is afgesteld. Je kunt de schermklep gemakkelijk met één hand openen en verstellen, zonder dat daarbij de onderkant omhoog komt. Het soepele scharnier biedt gelukkig wel weer genoeg weerstand om te voorkomen dat het scherm al te snel gaat wiebelen. Prettig is ook de ruime uitsparing voor aan de onderkant, zodat je je vingers makkelijk onder het scherm krijgt om het op te tillen.

Ook opengeklapt stralen beide machines eenvoud uit. Naast het toetsenbord met 'Touch Bar' en de buitenformaat touchpad wordt de behuizing nergens doorbroken door overbodige statusledjes of merknamen van audiofabrikanten. Bij een aantal recente Windows-machines met een metalen behuizing bestaat de overgang tussen boven- en zijkant uit een glimmend, afgeschuind randje, om het luxe materiaal te benadrukken. Die frivoliteit permitteert Apple zich nog altijd niet. Gelukkig voelt de rechte rand van de Macbooks niet al te scherp aan, zoals bij oudere modellen weleens het geval was.

Welk formaat je ook neemt, het toetsenbord is altijd 'tenkeyless', dus zonder numpad. Bij de 15 inch versie zijn de speakergrilles naast het toetsenbord dus gewoon breder. De luidsprekers klinken prima, waarbij ze hun prettige positionering ook mee hebben: sommige fabrikanten kiezen voor luidsprekers die naar onderen zijn gericht, wat de geluidskwaliteit over het algemeen niet ten goede komt. De webcam zit zoals gebruikelijk in de bovenste schermrand, die ook wat breder is dan de zijranden. Op sommige Windows-machines met extra smalle bezels is daarvoor al geen ruimte meer.

Aansluitingen en knoppen

Wie de gewone Macbook weleens heeft gezien, weet dat Apple niet bepaald scheutig is met aansluitingen op zijn laatste-generatie laptops. Bij dat apparaat moet je het doen met slechts één poort. Gelukkig voorziet de fabrikant zijn Macbook Pro-machines van meer verbindingsmogelijkheden, al blijft het behelpen ten opzichte van oudere Macbook Pro's, maar ook ten opzichte van veel Windows-laptops van dit moment.

Naast een 3,5 mm headphone-jack rechtsachter beschikken zowel de 13 inch Macbook Pro als de 15 inch-variant over vier usb type-c poorten: twee links, twee aan de rechterkant. Alle aansluitingen hebben Thunderbolt-ondersteuning, die bovendien allemaal een maximale theoretische bandbreedte van 40 Gbps hebben. Dat is voor de nieuwe Macbook Pro 13" een verbetering ten opzichte van het voorgaande model, waarbij de poorten aan de rechterkant niet op volle snelheid werkten. Op de nieuwe laptops maakt het zodoende niet uit welke poort je kiest. Je kunt de laptop ermee opladen, er beeldschermen op aansluiten of usb-randapparatuur verbinden.

Hoewel er steeds meer randapparatuur beschikbaar komt met een usb type-c aansluiting, zul je nog steeds in veel situaties een dock of adapter nodig hebben, van het inprikken van een usb-stick tot het aansluiten op een beeldscherm of projector. Saillant genoeg moet je ook voor de bekabelde verbinding met een iPhone vertrouwen op een verloopstukje. De smartphones van Apple hebben immers sinds jaar en dag een Lightning-poort, in plaats van de type-c aansluiting die nu op Android-toestellen steeds gebruikelijker wordt.

De externe gpu van Blackmagic Design.

Door de hoge bandbreedte van de Thunderbolt-poorten lenen de Macbooks zich voor gebruik met een externe gpu. Dat heeft Apple ook ingezien: tegelijk met de introductie van de nieuwe Macbook Pro-modellen heeft de fabrikant een egpu in zijn assortiment opgenomen. Deze in samenwerking met Blackmagic Design ontwikkelde oplossing is alleen in de Apple Store verkrijgbaar en bevat een Radeon Pro 580 in een aluminium behuizing. Aan de achterzijde heeft het kastje vier type-a usb-poorten, alsmede twee Thunderbolt-poorten. Daarop kun je weer een scherm aansluiten als het (eveneens door Apple verkochte) LG Cinema 5K Display. Jammer genoeg blijven de aansluitingsmogelijkheden voor schermen zonder Thunderbolt beperkt: er zit maar één hdmi 2.0-poort aan de achterkant. Tegenvallend is ook dat het kastje niet meteen over features als een sd-kaartlezer en een ethernetpoort beschikt. Voor de vrij hoge verkoopprijs van 695 euro had dat wat ons betreft best gemogen.

Eerder al bespraken we op Hardware.Info de mogelijkheden van een externe gpu in combinatie met een Macbook Pro. Zoals we zagen, heb je voor het aansluiten van de egpu op je Macbook Pro geen extra software of drivers nodig - de extra videochip wordt automatisch herkend door het besturingssysteem. De benadering van Apple bevat echter belangrijke beperkingen, zelfs als je gebruikmaakt van de door Apple verkochte Blackmagic egpu. Officieel werkt het losse kastje bijvoorbeeld niet in Boot Camp, zodat je in Windows niks opschiet met de extra rekenkracht. Ook onder MacOS biedt het apparaat niet altijd betere prestaties. Je kunt in het besturingssysteem immers niet afdwingen op welke gpu (render)taken moeten worden uitgevoerd. Zodoende heb je bijvoorbeeld in Adobe Premiere Pro, waarin geen extra optiemenu voor de gpu-keuze zit, helemaal niks aan de externe gpu. Dat is behoorlijk onbevredigend, al zouden Apple of Adobe het euvel in de toekomst wellicht kunnen verhelpen met een software-update.