Acer Predator X27 review: bovenaan de voedselketen dankzij prachtige HDR

Kleurweergave

Een goede hdr-monitor heeft niet alleen een fiks hogere helderheid en dito contrast, maar beschikt ook over ondersteuning over een breder kleurbereik. Veel hdr-geschikte televisies richten zich vooralsnog op DCI-P3, een kleurruimte die oorspronkelijk werd ontwikkeld voor bioscoopfilms. Net als de Asus RoG Swift PG27UQ vertoont het kleurbereik van de Predator X27 echter de meeste overeenkomsten met AdobeRGB, vooral bekend onder grafici. Kijken we naar het diagram hieronder, dan zien we dat het scherm die kleurruimte voor meer dan 99 procent kan afdekken. Rood wordt echter nog verzadigder weergegeven: het roodpunt ligt meer op de plek van DCI-P3. Al met al dekt het scherm duidelijk een stuk grotere kleurruimte af dan sRGB.

Veel content is nog niet geoptimaliseerd voor de bredere kleurruimte van deze monitor. Wanneer je software niet in staat is om de kleuren terug te regelen, dan krijg je dus veel te verzadigde tinten te zien. Gelukkig kan de Predator X27 zijn gamut zelf ook inperken. Net als de PG27UQ beschikt het scherm over een goede sRGB-modus. Zoals je aan de afbeelding hieronder kunt zien, wordt het bereik nagenoeg perfect geëmuleerd. Dat zien we nog weleens anders: sommige wide-gamut schermen gaan wat te enthousiast te werk, waardoor het kleurbereik in sRGB-stand juist tegenvalt ten opzichte van een 'normale' monitor.

In de standaardmodus meten we een kleurtemperatuur van 6937 K, net wat hoger dan de gewenste 6500 K, maar nog steeds ruimschoots goed genoeg voor een gaming scherm. In de sRGB-stand is de afwijking kleiner: dan noteren we een kleurtemperatuur van 6692 K.

Kleur- en grijswaardenafwijking

We meten de kleur- en grijswaardenafwijking op basis van de CIE2000 norm en nemen ook de standaarddeviatie mee. Simpel gezegd geeft die je een indicatie van de mate waarin de deelmetingen waarop de gemiddelde afwijkingen gebaseerd zijn, afwijken van die gemiddelde meting. Daarnaast zijn de gemiddeldes nu gebaseerd op een aanzienlijk groter aantal deelmetingen. Die vind je in schermafdrukken bij elk getest product. Daar vind je ook de zogenaamde saturation sweeps, die laten zien in welke mate de hoofd- en steunkleuren, dus RGB en CMY, afwijken van de gewenste waardes in een continuüm. 

In de standaardmodus zien we dat de Predator X27 uitmuntend is gekalibreerd, hoewel de concurrent van Asus nog net wat beter scoort. Niettemin plaatst de Predator zich met een gemiddelde kleurafwijking van 2,06 bijna bovenaan in de grafiek; in de sRGB-modus meten we zelfs een gemiddelde afwijking van 0,81. De scores van de Predator X27 zijn bijna even goed als die van professionele monitoren voor foto- en videobewerking.

Ook de grijsafwijking is zeer laag: het gemiddelde komt in standaardmodus uit op 2,14, terwijl we in sRGB-modus een exceptioneel goede score van 1,19 noteren. We zien wel, dat de standaarddeviatie in beide gevallen net wat hoger uitvalt, wat wellicht te maken heeft met het wat afwijkende verloop van de gammacurve (zie onder).

Gamma 

De gemiddelde gammawaarde is met 2,06 wat minder goed; de afwijking ten opzichte van 2,2, dat we aanhouden als ideaal, is in dit testveld niettemin gemiddeld. Wel duidelijk aan de hoge kant is de standaardafwijking van 0,31, wat erop duidt dat het gammaverloop niet helemaal netjes is. Inderdaad zien we in de meetgrafiek een tweetal pieken rond 5 procent en 95 procent. Mogelijk komt dat doordat bij de Predator X27 de dynamische local dimming backlight standaard is ingeschakeld. Om met de wisselende helderheid van de achtergrondverlichting een in alle gevallen consistent gammaverloop te behalen, is lastig.