AOC C32G1 en CQ32G1 review: een letter maakt veel verschil

AOC C32G1 en CQ32G1

Als we de AOC C32G1 en CQ32G1 naast elkaar zetten, zien we in beginsel vooral overeenkomsten. Beide hebben een gebogen 32-inch (81,28 cm diagonaal) paneel op basis van va-technologie. In het geval van de C32G1 is de resolutie 1920x1080 beeldpunten (full hd), bij de CQ32G1 is dat 2560x1440 beeldpunten (qhd). De curve van het paneel bedraagt 1800R, oftewel de straal van de denkbeeldige cirkel waarvan de paneelkromming deel uitmaakts is 1800 mm lang - en je zou dus op 1,8 meter afstand moeten zitten om de zijkanten vanuit dezelfde hoek als het midden te bekijken. Aan de andere kant is de kromming op dit formaat zeker zichtbaar en is de kijkhoek op de uiteinden ontegenzeggelijk beter dan bij een vlak scherm. Of je een gebogen scherm prettiger vindt, moet je vooral zelf uitproberen in de winkel - al is onze ervaring dat een paar uur tijd nodig is voor gewenning, waarna je of niet beter weet, of definitief besloten hebt dat het niets voor je is. 

Wat je gezien de prijs mag verwachten, maar op het eerste gezicht anders is: AOC heeft beide 32-inch G1-monitoren niet op een in hoogte verstelbare voet geplaatst (in tegenstelling tot de andere in deze lijn). Het paneel kan alleen kantelen op de bevestiging, maar niet roteren. Voor zo'n groot en gebogen scherm zou dat ook echt alleen maar handig zijn om de kabels te monteren (en daarvoor was het ook echt handig geweest, ook gezien de positie van aansluitingen). Beide schermen hebben een standaard vesa 100 mm bevestigingspunt, dus alternatieve ophanging behoort tot de mogelijkheden.

De achterzijde wordt gekenmerkt door vier rode diagonale strepen op het paneel en een verticale op de voet zelf. Daarin is ook een opening te ontwaren voor het wegleiden van kabels.

Uiterlijk mogen er vrijwel geen zichtbare verschillen zijn, maar wanneer we de aansluitingen bekijken zien we toch wat punten waarop de twee van elkaar afwijken. De aansluitingen wijzen alle recht naar onderen, wat mooi is als de achterzijde van het scherm in zicht is, maar het insteken van de stekkers wat lastiger maakt als je het scherm niet platlegt - roteren van het paneel kan immers niet. Bij een 32-inch scherm is dit een grotere uitdaging dan bij een 24-inch exemplaar, zeker als de aansluitingen behoorlijk naar het midden toe zitten. Maar goed, voor deze prijzen kunnen we niet alle luxe verwachten. 

Links C32G1, rechts CQ32G1

De aansluitingen zelf dan: het full hd-model, de C32G1, heeft nog een vga-ingang, alsmede twee hdmi 1.4-poorten en een displayport 1.2-verbinding, en een 3,5 mm audio uitgang. De quad hd-versie, de CG32G1, heeft dvi in plaats van vga, en eveneens twee keer hdmi 1.4, dp 1.2 en een hoofdtelefoonaansluiting. Bij beide modellen is de voeding intern geplaatst, dus je hebt alleen een eurostekker nodig, er is geen baksteen die je ergens nog kwijt moet. Overigens ondersteunen beide modellen Freesync met een bereik van 48-144 Hz en dus ondersteuning voor lfc.

OSD bedieningsdieptepunt

Niet alleen het aansluiten is niet heel gebruiksvriendelijk, ook de bediening is dat niet. Sterker, zelfs in een wereld waarin de meeste monitoren zich niet heel intuïtief laten bedienen zijn deze AOC's een dieptepunt, want de knoppen voor het bedienen van het on-screen menu zitten én op een vreemde plek (niet onder de rechterhoek, maar een stuk naar het midden toe - maar ook niet in het midden) en zijn vrijwel onzichtbaar gelabeld met behulp van symbolen in licht reliëf in - dus niet op - het plastic van de onderrand. Luxere modellen uit de Agon-lijn hebben in het midden een pookje waarmee een verder identiek vormgegeven menu kan worden bediend, maar hier moet het dus met traditionele knopjes. For the record: links zit input select knop die ook als 'terug' knop fungeert, daarnaast pijltjes voor links en rechts, dan de menu-knop die ook als 'bevestigen' knop dubbel dienst doet, dan de aan/uit-knop. Met de linkercursor kan je ook direct tussen beeldvoorkeuzestanden schakelen, met de rechter kan je een vizier op het scherm aan en uitzetten.

In het menu treffen we diverse modi aan waaronder een aantal game settings en een slider voor het zwartniveau, waar het beeld zoals gewoonlijk niet beter van wordt. Ons advies: stel het een keer goed in en kom er niet meer aan, iets wat de bediening ook niet zal aanmoedigen.