Geheugen, interconnects, security en software
Eén van de andere speerpunten waarmee Intel wil excelleren is geheugen. De manier waarop men dat wil doen met nieuwe technologieën is door de hiërarchie van geheugen binnen pc’s en servers meer granulair maken. Wat houdt dat in?
Traditioneel vinden we in een pc drie soorten geheugen, die opvolgend in capaciteit steeds groter worden, maar daarentegen qua toegangstijd steeds langzamer. Binnen processors is er cachegeheugen, met een capaciteit in de ordegrootte van megabytes (of tientallen megabytes bij serverprocessors) en benaderbaar in de ordegrootte van nanoseconden. Dan is er het werkgeheugen, enkele of tientallen gigabytes groot en benaderbaar in de ordegrootte van 100 nanoseconden. Ten slotte de vaste opslag, ssd's en/of hdd's, die capaciteiten en toegangstijden hebben van respectievelijk enige terabytes en 10 microseconden, dan wel 10+ terabytes en 10 (of meer) milliseconden.
Verschillende nieuwe en bestaande technologieën moeten hier volgens Intel tussenin passen. In package memory (zoals getoond in de Foveros demochips) kan maximaal enkele gigabytes groot zijn, maar omdat het zo dicht op de cpu zit is het wel met snelheden rond de 10 nanoseconden te benaderen. Op Optane-technologie gebaseerde dimms (Persistant Memory) bieden zowel qua capaciteit als toegangstijd het midden tussen dram een ssd's. Nieuwe qlc (quad level cell) ssd's beginnen de capaciteit van harde schijven te benaderen en zijn qua toegangstijd nog altijd circa 100x sneller.
Nieuwe en bestaande technologieën bieden meer opties in de hiërarchie van geheugentechnologieën.
De meeste van deze zaken zijn al op de markt; afgezien van het in package memory had Intel op dit vlak dus niet veel nieuws te melden, afgezien van de hierboven geschetste coherente strategie.
De laatste drie focusgebieden
Hoewel volgens Intel minstens even belangrijk, mogen we wel stellen dat de laatste drie focuspunten (interconnects, security en software) het minst sexy zijn. Om dit artikel nog enigszins behapbaar te houden zullen we deze drie elementen slechts kort behandelen.
Interconnects
Qua interconnects werkt Intel aan verschillende zaken. Een paar pagina’s terug schreven we al over de nieuwe technologie om meerdere chips binnen één processor te verbinden. Een hippe naam zoals AMD Infinity Fabric heeft Intel (nog) niet, maar ook Intel heeft hiervoor een schaalbare architectuur die in eerste instantie chips al op een snelheid van tientallen terabytes per seconde met elkaar kan laten communiceren.
Voor het verbinden van meerdere processors heeft Intel de UPI-technologie, naar eigen zeggen de snelste cpu-naar-cpu verbinding, die het in de toekomst verder wil verbeteren. Voor het verbinden van verschillende systemen in datacenters heeft Intel diverse oplossingen om met glasvezel extreem snelle verbindingen te maken. Tijdens het event toonde men een demo hoe door middel van nieuwe FPGA’s snelheden tot 112 gigabit/s behaald konden worden over een kabel van circa een halve meter. Voor draadloze verbindingen zet Intel net als Qualcomm vol in op 5G-technologie, al stond men daar tijdens het architecture event niet lang bij stil.
Intel heeft veel innovaties op het vlak van interconnects.
Security
Security is een topprioriteit, aldus Intel. Na alle Spectre, Meltdown en andere bugs en lekken waarmee Intel en andere cpu-ontwikkelaars zich de afgelopen twee jaar geconfronteerd zagen, is dat een voor de hand liggende uitspraak. Om aan te tonen dat het bedrijf zeer veel investeert in beveiliging op alle denkbare niveau’s (van cores, via SoC’s en moederborden tot aan platformen en software) toonde men een slide met tientallen verschillende technologieën en producten voor beveiliging. Alles op deze lijst is al op de markt of op zijn minst aangekondigd, maar het geeft een aardig beeld van wat Intel op dit vlak allemaal te bieden heeft.
Voor wie niet overtuigd is dat Intel veel investeert in security is deze slide wellicht een reden om die mening te herzien.
Software
Software ten slotte: Raja Koduri gaf in zijn openingspresentatie terecht aan dat je nog zulke geweldige hardware kunt hebben, als er geen geoptimaliseerde software voor beschikbaar is, is die hardware uiteindelijk waardeloos. De meeste mensen zien Intel puur als hardwarebedrijf, maar Koduri gaf aan dat Intel inmiddels 15.882 softwareontwikkelaars in dienst heeft. Die werken aan uiteenlopende zaken, van het ontwikkelen van developer tools en compilers, tot het helpen van software developers met het optimaliseren van hun software voor Intel-processors, tot aan het direct bijdragen aan talloze open-source projecten. Zo stelt Intel dat geen enkel bedrijf meer bijdraagt aan de ontwikkeling van de Linux-kernel dan Intel.
Tijdens zijn presentatie gaf Koduri nog een sneer richting zijn voormalige broodheer: “een hogere Cinebench score neerzetten is niet bepaald indrukwekkend, ervoor zorgen dat honderden softwarepakketten die daadwerkelijk op servers draaien zo goed mogelijk geoptimaliseerd worden is het echte werk”. Waarvan akte.
Op dit vlak was er ook nog een aankondiging: Intel wil zijn tientallen, zo niet honderden sdk's en andere middleware gaan convergeren naar één centrale omgeving, genaamd OneAPI. Het doel: als software-ontwikkelaars hun programmacode rond OneAPI schrijven, moet deze in één klap geoptimaliseerd zijn voor Intel cpu's, Intel gpu's, Intel AI-chips en alle andere producten die het bedrijf te bieden heeft. Software ontwikkeling behoort niet tot het expertisegebied van de Hardware.Info redactie, en de exacte impact die het OneAPI initiatief kan hebben is lastig goed in te schatten. Wel is nu al merkbaar in tal van benchmarks dat deze ook beter op Intelprocessors draaien omdat de compilers daarvoor geoptimaliseerd zijn - het valt te verwachten dat OneAPI dat effect van optimalisatie voor de architectuur van een merk alleen maar zal versterken.
Met OneAPI wil Intel de vele SDK’s die er voor de verschillende soorten Intel-chips zijn samenvoegen tot één geoptimaliseerde programmeeromgeving.
