Achter de Europese facade
In eerste instantie lijkt het misschien wat opmerkelijk dat een van de grootste Chinese bedrijven zijn R&D campus optrekt in gebouwen die de rijke historie van Europa weerspiegelen. China zelf heeft ten slotte een minstens zo rijke geschiedenis, die nog verder teruggaat dan de onze. Als keizer Hongxi aan het begin van de 15de eeuw geen einde had gemaakt aan de verre reizen die de Chinese schepen - die veel hoogwaardiger waren dan de Europese varianten - waren het mogelijk niet de namen van Columbus en Vasco da Gama geweest die ons zo bekend in de oren klinken.
Toch koos Huawei voor een Europees getinte campus en dat deed het niet voor niets. Huawei is in veel opzichten een zeer succesvol bedrijf dat aan tal van landen zendapparatuur voor mobiele netwerken levert en inmiddels ook als smartphonefabrikant wereldwijd succes kent. Toch heeft het buiten Azië lang niet overal niet dezelfde status die Apple en Samsung genieten. Aan de naamsbekendheid is de laatste jaren buiten China zorgvuldig gewerkt en met succes. De reputatie van het bedrijf is echter in veel landen er niet of nauwelijks op vooruit gegaan. Sterker nog, vaak is deze eerder beschadigd door de negatieve publiciteit die het de afgelopen tijd te verduren heeft gekregen.
Ambitie om er bij te horen
Huawei wordt in de media regelmatig in verband gebracht met verdenkingen van spionage en is een van de primaire doelwitten van de Amerikaanse handelsban die weer onderdeel is van een grotere handelsoorlog die momenteel tussen de regeringen van de Verenigde Staten en China wordt uitgevochten. Amerikaanse bedrijven mogen hierdoor niet zo maar handel meer drijven met Huawei, al geldt momenteel een tijdelijke opschorting voor een deel van de maatregelen.
Het is Huawei natuurlijk een doorn in het oog dat het beschuldigd wordt van spionage en afluisterpraktijken terwijl het in de dagelijkse werkwijze ernstig belemmert wordt door de restricties die uit de handelsoorlog tussen de VS en China voortvloeien. Het wil ten slotte naar eigen zeggen vooral graag handel drijven met de rest van de wereld. In dat licht kan je de Europese campus dan ook zien als een signaal naar de westerse wereld: wij willen een verbintenis aangaan met jullie, erken ons als een serieuze partij die zijn rechtmatige plaats in jullie midden opeist.
