No-nonsense Ultra HD op 27 en 32-inch: AOC U2790PQU en Iiyama ProLite XB3288UHSU review

Uniformiteit

Qua gelijkmatige verlichting doet de Iiyama XB3288UHSU het iets beter dan de AOC U2790PQU, als we kijken naar de uniformiteit van wit. Het verschil lijkt op basis van de positie in de grafiek groter dan het is: een nadere blik verraadt dat we het over een procentpunt hebben. In de detailmetingen (in het derde tabblad) is te zien dat de AOC relatief veel helderheid verliest aan de rechterzijde, de Iiyama juist aan de linkerzijde. Het wijst erop dat een enkele strip leds bij beide schermen net aan de andere kant zit, en de diffuser niet helemaal optimaal is ingericht om het licht hiervan gelijkmatig te verspreiden. 

Voor de uniformiteit van zwart zijn de twee lastiger direct vergelijkbaar, want op het ips-paneel van de AOC zijn fluctuaties in helderheid bij zwart veel sneller zichtbaar dan op het va-paneel van de Iiyama, simpelweg doordat zwart minder zwart is bij eerstgenoemde. Gelukkig presteert de U2790PQU heel goed op dit vlak, met een helderheid van 80% van het donkerste zwart ten opzichte van het helderste. Uiteraard zien we de laagste waardes aan de rechterkant, het verste weg van de led-backlight. Bij de Iiyama lijkt het resultaat met 64% veel minder goed, maar zoals gezegd gaat het hier over va-techniek: het verschil tussen de 0,04 nits (minimaal) en 0,06 nits (maximaal) is met het blote oog amper te zien.

Uniformiteit in detail

Hieronder zie je alle 15 deelmetingen voor de uniformiteit, inclusief het effect op contrast, kleurtemperatuur en kleurafwijkingen ten opzichte van het midden. Let op, de kleuring van de vakjes bij de uniformiteit van zwart, wit en het contrast is gerelateerd aan de resultaten van de deelmetingen op het betreffende model, en dus niet aan absolute waardes.

• Voor zwart geldt, hoe lager de gemeten waarde, des te beter (=groener); hoe hoger, des te slechter (=roder).
• Voor wit is de kleurcodering anders, want daar stellen we immers in op een specifieke helderheid van 150 cd/m². Daarom zijn waardes die deze instelling dichter benaderen groen, waardes die er vanaf wijken worden rood gekleurd - hoe meer ze afwijken, des te roder.
• Voor het contrast is het hoogste contrast groen, het laagste rood - en de waardes er tussenin worden met tussenliggende kleuren gemarkeerd - groener is beter, roder is slechter. We benadrukken hier nog maar eens, dat het relatieve waardes zijn: een contrast van 1702:1 is erg goed, maar als het hoogst gemeten contrast 2581:1 is, wordt de eerstgenoemde waarde wel in rood gemarkeerd.
• Bij de kleurtemperatuur zijn de vakjes blauwer gekleurd naarmate de metingen hoger zijn, geler naarmate ze lager zijn.
• Ten slotte de kleurafwijking: hier zie je in de vakjes een getal voor de DeltaE waarde, waarbij waardes onder de drie met het blote oog amper waarneembaar zijn. De kleur van de vakjes geeft de kleurafwijking van grijs aan.