VRM-koeling
Nu hebben we de belangrijkste componenten onder de vrm-heatsinks besproken, maar de heatsinks zelf spelen ook een rol. Het is namelijk goed om je te realiseren dat het einddoel is dat de vrm’s de processor van een stabiele stroomtoevoer voorzien zonder te warm te worden. Dat doel is op twee manieren te bereiken: door een zeer efficiënte stroomvoorziening te ontwerpen, óf door in voldoende koeling te voorzien om de inefficiëntie van vrm’s weg te werken. Zelfs de beste stroomvoorziening zal bij zware belasting een heatsink nodig hebben om het in warmte omgezette verlies af te voeren, terwijl een relatief inefficiënte stroomvoorziening zich nog altijd prima van zijn taak kan kwijten zolang de koeling maar afdoende is.
De heatsinks op het linker moederbord hebben een veel groter koeloppervlak.
De allergoedkoopste moederborden hebben überhaupt geen koelblokken op de vrm’s, maar ook tussen koelblokken kunnen flinke verschillen zitten. Het efficiëntst werkt een koelblok met een groot oppervlak om zijn warmte aan de lucht kwijt te kunnen. Koelvinnen zijn daarvoor de geëigende oplossing: het is niet voor niets dat elke goede luchtkoeler voor een processor of videokaart bestaat uit tientallen vinnen met enkele heatpipes erdoorheen. Massieve blokken metaal zien er misschien strakker uit, maar hebben als puntje bij paaltje komt simpelweg veel minder koeloppervlak beschikbaar.
