F1 22 Review: Snoeiharde racetopper in dezelfde versnelling - Update

PC performance: raytracing en DLSS

Laten we van alle waardeoordelen even overstappen op het technische gedeelte van F1 22. Kort door de bocht (maar niet té kort, dan geeft de FIA je straftijd) is de nieuwste editie van F1 wederom een visueel spektakel, in elk geval wat de racewagens betreft. De details van de voertuigmodellen zijn tot in de puntjes uitgewerkt, de belichting op de glanzende bolides weerkaatst natuurgetrouw en wanneer er een flinke regenstorm over het asfalt trekt, onthult zich een verregend orkest van spetters, licht dat in plassen reflecteert en een diffuse rode gloed van de achterlichten van F1-concurrenten.

Codemasters moet daarentegen wel zorgen dat de game fatsoenlijk draait en het is geen raadsel hoe de ontwikkelaar dat doet. Alles, behalve de auto's (en in mindere mate het circuit), ziet er op zijn zachtst gezegd verschrikkelijk uit. Het publiek bestaat uit synchroon bewegende paspoppen. Bomen en gebouwen buiten het circuit bestaan uit een handjevol polygonen. Zelfs de garage waar je tijdens oefensessies een strategie formuleert, is nauwelijks van details voorzien.

Dat zijn geen kritiekpunten, dat is simpelweg hoe Codemasters het behapbaar houdt voor een gemiddelde pc. Ergens moet de ontwikkelaar hiervoor zelfs worden gecomplimenteerd; op visueel gebied is alleen aandacht besteed aan de onderdelen die er echt toe doen. Diezelfde filosofie had ook op het game-ontwerp kunnen worden toegepast, maar dat weet je nu ondertussen wel.

 Hardware Info heeft F1 22 getest op een systeem met de volgende hardware:

• AMD Ryzen 7 3700X (3,6GHz, standaard klokfrequenties)
• MSI GeForce RTX 2070 Super (8GB)
• 16GB ram (DDR4-3600)
• 1TB M.2-ssd
• Windows 10

De optimale instellingen

Met deze hardware was de game consistent met maximaal 120 frames per seconde te spelen op de High-preset. In alle eerlijkheid zag de game er (in 1440p-resolutie) niet heel indrukwekkend uit. De omgevingsdetails waren te beperkt en de belichting simpelweg teleurstellend. Dat kon beter.

Dat is meteen ook waar raytracing en zijn goede vriend DLSS van de partij werden. Raytracing maakt F1 22 grafisch wat het moet zijn, vanwege de overtuigendere lichtsimulatie. Dat gaat ten koste van de performance, ware het niet dat F1 22 zowel AMD's FSR als Nvidia's DLSS ondersteunt. Met raytracing op de High-kwaliteit (met raytraced schaduwen en reflecties aan) en DLSS op de Balanced-preset is zeer consistent een framerate van zo'n 90 fps in 1440p-resolutie te behalen. Daarbij staan bijna alle grafische instellingen op de hoogste stand. Zonder DLSS halveert de framerate grofweg.

Dit bleek voor ons de sweet spot wat betreft grafische pracht en de daarbij horende performance. De game kon nog nét wat mooier, maar dat zou een hakkelige framerate veroorzaken. De game kon ook nog wat soepeler draaien, maar dat zou te veel visueel detail kosten. Dat is overigens voor iedereen anders en F1 22 heeft in dat opzicht voor ieder wat wils; er zijn opvallend veel grafische instellingen waar je mee kunt spelen.

FSR werkt niet goed

Er is daarentegen wel wat mis met AMD's equivalent van de upscaling-technologie in F1 22. Hoewel met de hierboven vermelde instellingen (FSR-kwaliteit op Quality) grofweg dezelfde framerate kan worden behaald, ziet de game er in dat geval korrelig, vaag en ongedetailleerd uit. Ook zijn er veel visuele artifacts te zien wanneer AMD's technologie is ingeschakeld. Mogelijk kan een toekomstige update of de introductie van FSR 2.0 dit probleem verhelpen.

Voor nu is het daarentegen aan te raden om F1 22 met DLSS te spelen of zonder upscaling-technologie, in elk geval op basis van onze tests.