F1 22 Review: Snoeiharde racetopper in dezelfde versnelling - Update

Conclusie

Alle fundamentele onderdelen van F1 22 zitten zoals vanouds ijzersterk in elkaar. De core-gameplay is simpelweg ongeëvenaard. Grafisch is de game op de belangrijke vlakken gewoon hartstikke goed, daarbuiten (in sommige gevallen niet onterecht) behoorlijk matig. De geluidseffecten zorgen voor een succesvolle onderdompeling in de wereld van Formule 1. Codemasters heeft verder op enkele vlakken minutieuze aanpassingen en tweaks uitgevoerd, zonder de centrale formule aan te passen. Dat is in beginsel prima; if it ain't broke, don't fix it!

Anderzijds is F1 22 een tjokvolle game die beter zou zijn zonder alle poespas. Wij zitten niet te wachten op een Sims-spinoff waarbij meubilair en kleding ineens centraal staan. En ook de Supercars-toevoeging is niet om over naar huis te schrijven; in plaats daarvan hadden we liever een tutorial of een gestroomlijnde moeilijkheidsgraad en progressie gezien. Er missen dan ook een hoop innovaties en kleine verbeteringen die in onze optiek een hogere prioriteit hadden dan de geforceerde Podium Pass. Denk aan muis-ondersteuning in menu's en fatsoenlijke compatibiliteit met FSR.

De enige echte grote toevoeging aan F1 22 is de ondersteuning van VR. In principe voegt virtuele realiteit een solide extra laag aan de game toe, al werden we niet weggeblazen door de kwaliteit van de extra dimensie. Het gebrek aan VR buiten auto's om en de algehele visuele problemen zijn gewoon zonde. Desalniettemin is F1 22 ook in VR gewoon ontzettend vermakelijk, al zouden we de game alleen aan VR-gamers aanraden die F1 22 toch al zouden gaan spelen.

En dat geldt eigenlijk voor de game als geheel; fans weten wat ze van de F1-franchise mogen verwachten en F1 22 vliegt absoluut niet uit de bocht. Tegelijkertijd zorgen de grote toevoegingen niet voor een enorme toevoeging wat betreft kwaliteit. F1 22 is absoluut een racetopper, maar een racetopper die nog niet naar een volgende versnelling heeft geschakeld.