PC geluid in 2007: zes geluidskaarten getest

Razer Barracuda

De Barracuda AC1 geluidskaart wordt door fabrikant Razer in de markt gezet als ideale gamerskaart, vooral in combinatie met de Razer HP1 hoofdtelefoon. De kaart beschikt over een speciale aansluiting hiervoor, waardoor aan de achterkant andere apparaten via een verdeelkabeltje moeten worden aangesloten. De Barracuda maakt gebruik van de CMI 8788 chip, maar Razer heeft een eigen ontwerp voor de kaart gemaakt, inclusief een metalen afdekking die de kaart moet vrijwaren van elektromagnetische storingen. Ook de driver is door Razer aangepast, al merken we voornamelijk cosmetische verschillen met de standaard driver op. In de geluidskwaliteitstest scoort de Barracuda uitstekend, niet alleen veel beter dan de gemiddelde onboard oplossing, maar ook beter dan vergelijkbare kaarten die van dezelfde chip gebruik maken. Gezien de Dolby Digital Live- en DTS Connect-functionaliteit geheel geen slechte keuze voor de audiofiel of filmfan.

Helaas springt de Razer er niet echt positief uit wanneer we naar de 3D prestaties luisteren. In de Rightmark 3D sound positioning accuracy test horen we amper onderscheid tussen voor of achter, hoog of laag. Het geluid klinkt eerder wollig dan exact. Met name tussen schuin voor en schuin achter horen we geen verschil. Via de in de driver ingebouwde demo horen we geen verbetering. Kijken we vervolgens naar de 3D Sound test, dan zien we de processorbelasting oplopen tot maximaal 23 procent, het hoogst van alle geteste kaarten. In het spel S.T.A.L.K.E.R. is basale plaatsing redelijk te onderscheiden, maar bij meerdere geluiden tegelijk (bijvoorbeeld bij een aantal beesten) merk je dat detail ontbreekt. Positie en aantallen blijven onduidelijk. Daar komt bij dat achtergrondgeluiden onnatuurlijk klinken en weinig dynamisch. Met name de te nadrukkelijke weergave van wat kleine achtergrondgeluiden zouden moeten zijn, zoals voetstappen, ging snel irriteren. In Windows Vista konden we de driver alleen in compatibility mode installeren. Het geluid was duidelijk gereduceerd tot een zeer simpel stereobeeld, complexe geluidsscènes verworden tot een brei waarin geen duidelijke scheiding tussen links en rechts is te ontwaren, net zo min als verschil tussen dichtbij en veraf, of verschillende geluidsbronnen. Al met al helaas een teleurstellende ervaring, voor de gamer althans, op wie deze kaart zo duidelijk gericht is.