nVidia nForce 780i SLI test: ASUS P5N-T Deluxe en Striker II Formula

... in nieuwe zakken

De nieuwe nForce 780i chipset is in feite identiek aan de nForce 680i, zij het met een belangrijke toevoeging. Het nieuwe schema is te vinden in onderstaande afbeelding:

De nVidia nForce 780i SLI SPP north bridge is exact dezelfde chip als de op de vorige pagina besproken nForce 680i SPP, met als enige (maar wel belangrijke) verschil dat een nieuwe stepping nu wel compatibiliteit met Intels nieuwe 45 nm Yorkfield processors mogelijk maakt. De maximale frontside bus blijft beperkt tot 1333 MHz. Met overklokken moet de 1600 MHz bus van de nieuwe Core 2 Extreme QX9770 wel gehaald worden, maar officiële ondersteuning geeft nVidia daar overduidelijk niet op. Qua geheugen is er ook niets veranderd: DDR2 wordt officieel ondersteund op 1066 MHz, al geeft nVidia aan dat overkloks tot minimaal 1200 MHz mogelijk moeten zijn. Het grote verschil zit hem in de toevoeging van een extra, derde chip: de nForce 200.

Deze nForce 200 chip is een controller voor twee PCI-Express x16 sloten - elk volledig bezet met de volle 16 lanes - volgens de nieuwe PCI-Express 2.0 generatie. De manier waarop de nForce 200 is verbonden met de north bridge is op z'n minst curieus te noemen: daar gebruikt men immers de PCI-Express x16 1.1 poort voor die de north bridge beschikbaar heeft. Volgens nVidia is deze intern dusdanig overklokt dat deze voldoende bandbreedte moet bieden om de nForce 200 twee PCI-Express x16 2.0 poorten te laten aansturen. Wie snel rekent komt tot de conlusie dat de PCI-Express controller binnen de north bridge minimaal met een factor vier overklokt moet zijn om dat inderdaad te bewerkstelligen en dat klinkt relatistisch gesproken toch echt als 'too good to be true'. Het zou ons verbazen als de nForce 200 daadwerkelijk twee PCI-Express 2.0 videokaarten op volle snelheid kan aansturen. Nu is er nog geen enkele videokaart die de bandbreedte van PCI-Express 2.0 volledig kan benutten, dus dat is moeilijk aan te tonen. Een korte test leert ons dat met courante videokaarten we in ieder geval geen significant verschil in prestaties tussen de nForce 680 en nForce 780 kunnen meten.

De south bridge is verder wederom identiek geblezen. nVidia noemt hem inmiddels nForce 780i SLI MCP, maar het gaat nog steeds om die good-old nForce 570 chip. Qua specificaties maakt dat overigens weinig uit - er is zo 1-2-3 niets dat we echt moeten missen - maar een belangrijk gegeven is wel dat deze nForce 570 niet bepaald bekend stond vanwege het zuinig met energie omspringen. Dat zullen we verderop ook zien in de testresultaten. Opnieuw biedt de south bridge een extra PCI-Express x16 slot aan, zodat nForce 780i borden in totaal dus drie volledig functionele videokaartsloten hebben, zij het twee van generatie 2.0 en één van generatie 1.1. Dit biedt in ieder geval mogelijkheden voor SLI met drie videokaarten, waarover op de volgende pagina meer. Een andere toevoeging die we zien in het schema is ESA, wat staat voor Enthusiast System Architecture. Dit is eigenlijk meer een software truc: met deze nieuwe technologie wil nVidia overklokkers de mogelijkheid geven de eigenschappen van hun systeem beter in de gaten te houden. Naast de bestaande mogelijkheden om voltages, temperaturen en fansnelheden te meten, moet ESA het bijvoorbeeld mogelijk te maken om de temperatuur binnen de behuizing op verschillende punten te meten of om de eigenschappen van de voeding te analyseren. Hiervoor moeten componenten als kasten en voedingen wel ESA-gecertificeerd zijn. Een grote vlucht lijkt het nog niet te nemen, want we hebben nog maar weinig aankondigingen van ESA hardware voorbij zien komen.