ATI Radeon HD 4850 Test

Teraflop chip

De basis voor zowel de Radeon HD 4850 als de 4870 is de nieuwe RV770 chip. Dit is zoals gezegd de opvolger van de RV670, welke de basis vormde voor de Radeon HD 3850 en Radeon HD 3870. Niet alleen heeft ATI haar GPU op veel vlakken flink uitgebreid, bestaande elementen heeft men ook verder geoptimaliseerd om de prestaties te verbeteren en het stroomverbruik terug te dringen. Onderstaande grafiek uit AMD's presentatie over de nieuwe videokaarten zet direct de toon; in deze grafiek zet men de prestaties van de laatste generaties ATI GPU's af tegen de chipoppervlakte en het stroomverbruik. Het blijkt dat bij de Radeon X1900 en Radeon HD 2900 de prestaties lineair schalen met beide chipaspecten. Vanaf de Radeon HD 3800 is men een andere weg ingeslagen, die nu bij de Radeon HD 4800 is doorgezet. Volgens AMD biedt de nieuwe GPU ongeveer 2x meer prestaties met vierkante millimeter dan de GPU van de Radeon HD 2900 en zelfs ruim 4x meer prestaties per Watt in vergelijking met twee generaties terug.

De nieuwe RV770 chip wordt net als de RV670 geproduceerd in een 55 nm procedé. Hiermee heeft ATI nog steeds een stapje voor op nVidia; zelfs de nieuwe GT200 chip (basis van de GTX 260 en GTX 280) is nog gebaseerd op 65 nm. De kleinere transistors dragen een belangrijk steentje bij aan het feit dat ATI GPU's meer prestaties per Watt bieden dan nVidia chips.

In vergelijking met de RV670 is de RV770 flink opgepimpt. Het chipoppervlak is gestegen van 190 mm² naar 260 mm² en het aantal transistors is toegenomen van 666 miljoen naar circa 956 miljoen. In beide gevallen spreken we van een stijging van ongeveer een factor 1,4. Qua prestaties belooft ATI echter eerder een stijging van een factor 2 à 2,5.

Een closup foto van de RV770 chip.

Men gaat er prat op dat de nieuwe RV770 een theoretische snelheid van niet minder dan 1 Teraflops heeft. Ofwel: de chip kan meer dan een biljoen floating point operaties per seconde uitvoeren. Geklokt op Radeon HD 4870 snelheden kun je zelfspreken over 1,2 Teraflops. Ter vergelijking: de theoretische maximale performance van de RV670 bedroeg 480 Gigaflops. Een Intel Core 2 Extreme QX9650 blijft haken op een thereotische performance van 96 Gigaflops.

Om een idee te krijgen van wat een Teraflop exact inhoudt: de eerste supercomputer met 1 Teraflop rekenkracht werd gebouwd in 1996. Destijds waren 10.000 (!!) Pentium Pro chips, werkend op 200 MHz nodig om deze rekenkracht te bewerkstelligen. Deze supercomputer die luisterde naar de naam Asci Red verbruikte zo'n 500 kW stroom en alsof dat nog niet genoeg was, was er ook nog eens zo'n 500 kW aan airco's nodig om het systeem überhaupt gekoeld te houden. Hoewel het erg appels met peren vergelijken is, mag het toch wel indrukwekkend genoemd worden dat een dergelijke rekenkracht zo'n 12 jaar later in een relatief simpele chip voor een videokaart verstopt zit.

De Asci Red uit 1996. Deze supercomputer bood 1 Teraflop rekenkracht, vergelijkbaar met de ATI RV770 chip.