Syabas Popcorn Hour A-400 review: nu met nog meer apps

Menu

De Popcorn Hour A-400 heeft dezelfde interface als zijn voorgangers. Wie dus bekend is met de werking van deze 'NMT' ofwel Networked Media Tank, zoals Syabas er zelf nog altijd aan refereert, zal snel overweg kunnen met de speler. Wie er nog nooit mee gewerkt heeft, zal even moeten wennen.

Het hoofdscherm is zoals bij de eerdere modellen een horizontale strip met de hoofdfuncties. Nadat je er een daarvan geselecteerd hebt, is het belangrijk om te weten dat veel functies verborgen zitten in twee contextmenu's die zich aan weerszijden van het hoofdscherm bevinden. Op het scherm wordt aangegeven met welke knoppen je ze kan oproepen, als ze beschikbaar zijn - maar dat moet je je dus even realiseren. Het menu reageert vlot op de afstandsbediening, maar toch is het nog niet zo 'soepel' of snel als bijvoorbeeld Windows Media Center of XBMC. Er is een minuscule, maar merkbare pauze tussen indrukken van een knop en de reactie van het menu. Ook diverse Realtek-gebaseerde spelers doen dit beter. Het is geen ernstig punt van kritiek, maar we hadden een wat snellere werking verwacht in vergelijking met de A-300, maar in de praktijk lijkt de dual-core processor hiervoor geen verschil te maken.

Networked Media Jukebox

De navigatie is verder behoorlijk intuïtief, deze werkt gewoon met een vierpuntsdruktoets en centrale 'enter'-knop. Vier gekleurde knoppen bedienen de 'Networked Media Jukebox', de belangrijkste onderscheidende factor van de recente Syabas mediaspelers. Deze jukebox maakt het mogelijk om de mediacollectie automatisch te voorzien van bijpassende hoesafbeeldingen (vierkante voor muziekalbums en rechthoekige voor films). De speler haalt deze van internet, evenals metainformatie en desgewenst ondertitels (!), op basis waarvan je een collectie vervolgens kan doorzoeken. Het koppelen van de juiste informatie aan het bestand gaat op basis van de bestandsnaam. Als die teveel verwarrende informatie bevat en er geen of een verkeerde koppeling wordt gemaakt, kan je de match handmatig aanpassen.

Dit werkt vergelijkbaar met de diverse softwarepakketten die er zijn om deze handelingen op een PC te doen, zoals mogelijk is voor diverse andere mediaspelers (zoals die van HDI en Mede8er) en voor Windows Media Center, met pakketten als Zappiti of YAMJ. Het grote voordeel van de A-400 (en de A-300 en C-300) is dat je geen software hoeft te installeren, alles staat op de speler. Bovendien werkt het niet alleen voor lokaal opgeslagen media, maar ook voor collecties op netwerklocaties. Net als de diverse softwarepakketten is het proces niet foutloos, maar het is nog altijd minder werk en het is minder complex dan via tussenkomst van een PC.

Er is één belangrijke beperking en dat is je niet meerdere bestandslocaties in één Jukebox kan vangen. Als je dus meerdere netwerkshares gebruikt, alsmede een ingebouwde schijf en bijvoorbeeld een via USB aangesloten exemplaar, zal er een Jukebox per 'hoofdfolder' aangemaakt moeten worden. Dat is een bewuste keuze van Syabas: hoe fraai één Jukebox voor alle media, ongeacht de locatie, ook zou zijn, met verwisselbare media is het risico op problemen (bijvoorbeeld door tijdelijk niet verbonden media) kennelijk te groot.

Foutieve matches kan je handmatig corrigeren.

Omdat de Media Jukebox de meta-informatie bij de bestanden in de collectie opslaat, is lokale opslag niet vereist voor deze functie. Dat is wel het geval voor de NMT apps, waarover later meer.