AMD FreeSync review: eerste schermen van Acer en BenQ getest

Verschil tussen AMD FreeSync en Nvidia G-Sync

Om heel eerlijk te zijn: eigenlijk zijn Nvidia G-Sync en AMD FreeSync compleet inwisselbare technologieën, die exact hetzelfde doen. Met dien verstande dat je voor Nvidia G-Sync natuurlijk een Nvidia GPU en G-sync compatible scherm nodig hebt en voor AMD FreeSync een AMD GPU en een FreeSync-compatible scherm. Maar buiten dat doen beide technologieën hetzelfde en bewerkstelligen ze hetzelfde effect. Beide zijn ook gebaseerd op extra signalering over een DisplayPort kabel - en werken dus uitdrukkelijk niet met HDMI of DVI.

AMD doet in haar officiële presentatie goed haar best om FreeSync beter te laten lijken dan G-Sync, maar de aangedragen argumenten zijn naar onze bescheiden mening niet bijster sterk. Allereerst geeft AMD aan dat het inschakelen van G-Sync een prestatiedrop van zo'n 1,5% voor wat betreft de gemiddelde framerate kan hebben. Dat is zo'n klein en onmerkbaar verschil, dat het wat ons betreft niet het vermelden waard is. Laten we eerlijk zijn: degene die het verschil ziet tussen gemiddeld 50,0 fps en gemiddeld 49,3 fps mag z'n hand op steken.

Een tweede belangrijke verschil is dat Nvidia G-Sync werkt tussen de 30 en 144 Hz. Voorals die ondergrens is van belang: zodra een videokaart minder dan 30 fps berekent, kan de synchronisatie geen standhouden en moeten beelden alsnog dubbel getoond worden. AMD roept trots dat FreeSync geschikt is voor 9 tot en met 240 Hz. Echter, als je in de kleine lettertjes duikt, zie je dat dat de limieten zijn voor de standaard, maar dat iedere implementatie ervan anders zal zijn. Aan de bovenkant van het spectrum betekent het dat beeldschermen met een refreshrate van meer dan 144 Hz vooralsnog simpelweg niet bestaan. Aan de onderkant van het spectrum geeft AMD stilletjes toe dat de panelen die op dit moment gebruikt worden in FreeSync-schermen beperkt zijn tot circa 40 Hz voor het vasthouden van beelden. Ofwel: de 9-240 Hz is in de praktijk momenteel eigenlijk 40-144 Hz.

Dat AMD voor FreeSync geen licentievergoeding vraagt is leuk voor de monitorfabrikanten, maar zolang dat niet doortelt in daadwerkelijk lagere prijzen koop je er als consument weinig voor. 

Wél een belangrijk voordeel van FreeSync is dat de scalers die nu gebruikt worden ondersteuning bieden voor allerhande gebruikelijke monitoraanpassingen. De Nvidia chip die verplicht gebruikt moet worden in G-Sync schermen biedt enkel DisplayPort als ingang en bieden slechte beperkte instellingen voor kleurcorrectie en dergelijke. Voor andere functionaliteit is geheel geen ondersteuning, qua mogelijkheden zijn de G-Sync schermen tot dusverre dan ook universeel karig te noemen.

Eén ding moeten we hier nog aan toevoegen: de Nvidia G-Sync module bevat geheugenchips en het is ons nog steeds niet duidelijk waar die voor dienen. Toen G-Sync werd geïntroduceerde vertelde Nvidia duidelijk dat de technologie mogelijkheden bood die nu nog niet benut werden en dus ook nog niet bekend werden gemaakt. Dat is tot op de dag van vandaag het geval, maar het zou dus zomaar kunnen dat Nvidia ooit nog een konijn uit de G-Sync-hoed tovert... of niet natuurlijk.

AMD's slide over de verschillen tussen FreeSync en G-Sync. Daar zijn zoals geschreven wel wat kanttekeningen bij te plaatsen.