AMD FreeSync review: eerste schermen van Acer en BenQ getest

Inleiding

Na ruim een jaar komen eindelijk de eerste schermen met ondersteuning voor AMD FreeSync op de markt, de technologie die AMD vorig jaar als reactie op Nvidia's G-Sync aankondigde. Net als die techniek moet het er voor zorgen dat de beeldopbouw van een monitor volledig gesynchroniseerd wordt met de verwerkingssnelheid van de videokaart. Wij gingen aan de slag met twee van de eerste FreeSync monitoren, de Acer XG270HU en de BenQ XL2730Z, twee 27" WQHD monitoren.

Als we de Nvidia G-Sync en AMD FreeSync technologieën in één zin moeten beschrijven, dan zorgen deze technieken ervoor dat monitor en videokaart het weergeven van beelden beter op elkaar afstemmen. Het grote voordeel daarvan zie je bij weergave van content met een variabele framerate, ofwel: games. Deze moet je volledig soepel kunnen spelen met deze technieken, ook wanneer de videokaart slechts een kleiner aantal frames per seconde kan berekenen.

Waar je met een normale monitor als vuistregel kunt aanhouden dat een videokaart in een game gemiddeld minimaal 60 fps moet halen voor een soepele game-ervaring, heb je met een G-Sync of FreeSync monitor een even soepele ervaring als de kaart gemiddeld niet verder komt dan bijvoorbeeld 45 fps. Dat mes snijdt aan twee kanten: je kan zowel soepeler gamen met een minder snelle videokaart, of juist de mogelijkheid met een hogere beeldkwaliteit/resolutie bij snellere kaarten (ten koste van de framerate).

AMD's marketing rondom FreeSync is slim. Nvidia maakte bij introductie van G-Sync duidelijk dat monitorfabrikanten een speciale, door Nvidia ontwikkelde chip zouden moeten gebruiken in hun schermen, wat vooralsnog een meerprijs van 100 euro of meer betekent. AMD baseerde FreeSync echter op een open standaard (DisplayPort Adaptivesync) en moest voornamelijk ontwikkelaars van monitoraanstuurchips ('scalers') overtuigen om deze standaard daadwerkelijk te implementeren, naast het geschikt maken van de eigen drivers. Dat eerste is overigens niet zo eenvoudig als het klinkt: er zijn maar drie grote fabrikanten van scaler chips en die zijn zelden genegen extra functionaliteit toe te voegen als daar geen goede reden voor is. De monitorenmarkt is een prijsvechtersmarkt, waar de leveranciers van componenten bovenal de goedkoopste willen zijn.

Echter, dat kost meer tijd dan geld en zo was de naam "FreeSync" snel geboren: AMD zou in tegenstelling tot Nvidia geen licentiekomsten gaan vragen. Dat laatste klopt, maar de impliciete belofte dat een FreeSync monitor geen meerprijs heeft boven een verder gelijkaardig niet-FreeSync scherm moet nog ingelost worden. Want is het niet AMD dat er aan verdient, dan zijn het wel de fabrikanten van de scaler-chips of simpelweg de monitorfabrikanten die in de nieuwe technologie een kans zien om hun winstmarge op schermen iets te verhogen. De twee schermen waar we voor deze review mee aan de slag zijn gegaan kosten 'respectievelijk zo'n 550 en 700 euro. Nu zijn er geen 27" WQHD 144 Hz schermen zonder G-Sync of FreeSync om de prijs mee te vergelijken, maar een "normaal" 60 Hz WQHD 27" TN-scherm koop je al vanaf zo'n 300 euro. 

Voordat we gaan kijken naar de specifieke eigenschappen van AMD FreeSync en de ervaringen met de twee monitoren, doen we eerst nog eens uitgebreid uit de doeken wat nu precies het probleem is dat door G-Sync en FreeSync wordt opgelost.