Asus ProArt PA32UC-K review: eerste 4K HDR-monitor met echte local dimming

Uniformiteit

De Asus ProArt PA32UC-K beschikt net als veel andere professionele beeldschermen over uniformiteitscompensatie, een optie die vooral de gelijkmatigheid van wit kan verbeteren. Vreemd genoeg is die standaard echter niet ingesteld, wellicht omdat het gebruik van uniformiteitscompensatie niet samengaat met local dimming. Blijkens onze tests, uitgevoerd op de standaardinstelling en dus zonder uniformiteitscompensatie, blijkt de gelijkmatigheid ook zonder compensatie al uitstekend. Ten opzichte van dit testveld zijn de genoteerde waardes niet meer dan gemiddeld, maar dat mag gerust een compliment heten: in de grafiek zit immers een aantal professionele apparaten waarvan we weten dat ze erg goed scoren.

De uniformiteit van zwart is afgaande op de testresultaten een stuk minder goed voor elkaar. In de linkerbovenhoek en rechteronderhoek is de zwartwaarde duidelijk wat hoger dan in de rest van het beeld, wat doorwerkt in het gemiddelde. Op de foto van een volledig zwart beeld is inderdaad een klein beetje backlight bleeding te zien langs de randen. Omdat dit scherm beschikt over local dimming, hoeft de verhoogde zwartwaarde langs de randen zelfs voor films niet zo'n probleem te vormen.

Zoals gezegd wordt bij de PA32UC-K een X-rite i1 Display Pro colorimeter meegeleverd plus Asus' eigen kalibratiesoftware waarmee het scherm hardwarematig kan worden gekalibreerd. Tijdens de kalibratie kun je tevens de uniformiteit van het scherm bijregelen. Naar keuze voer je op 9 of 25 punten metingen uit, die vervolgens moeten resulteren in een nog gelijkmatiger weergave.

Let op, de kleuring van de vakjes bij de uniformiteit van zwart, wit en het contrast is gerelateerd aan de resultaten van de deelmetingen op het betreffende model, en dus niet aan absolute waardes.

• Voor zwart geldt, hoe lager de gemeten waarde, des te beter (=groener); hoe hoger, des te slechter (=roder).
• Voor wit is de kleurcodering anders, want daar stellen we immers in op een specifieke helderheid van 150 cd/m². Daarom zijn waardes die deze instelling dichter benaderen groen, waardes die er vanaf wijken worden rood gekleurd - hoe meer ze afwijken, des te roder.
• Voor het contrast is het hoogste contrast groen, het laagste rood - en de waardes er tussenin worden met tussenliggende kleuren gemarkeerd - groener is beter, roder is slechter. We benadrukken hier nog maar eens, dat het relatieve waardes zijn: een contrast van 1702:1 is erg goed, maar als het hoogst gemeten contrast 2581:1 is, wordt de eerstgenoemde waarde wel in rood gemarkeerd.
• Bij de kleurtemperatuur zijn de vakjes blauwer gekleurd naarmate de metingen hoger zijn, geler naarmate ze lager zijn.
• Ten slotte de kleurafwijking: hier zie je in de vakjes een getal voor de DeltaE waarde, waarbij waardes onder de drie met het blote oog amper waarneembaar zijn. De kleur van de vakjes geeft de kleurafwijking van grijs aan.