Samsung Galaxy S20 Ultra review: te veel van het goede

Software

De Samsung Galaxy S20 Ultra wordt out-of-the-box geleverd met de meest recente versie van Android, Android 10. Op de peildatum 27-03-2020 was het toestel voorzien van de security patch van 1 maart 2020. Sinds een paar jaar heeft Samsung een vast omlijnd updatebeleid voor zijn high-end toestellen: twee jaar aan maandelijkse beveiligingspatches. Op het verschijnen van nieuwe major-versies van Android geeft Samsung geen garanties, al streeft de fabrikant er naar eigen zeggen naar om dat ook twee jaar lang te blijven doen, wat in praktijk ook gebeurt. Daarmee hoef je je als koper van een S20 Ultra geen zorgen te maken dat je toestel snel zonder nieuwe software komt te zitten, al hoef je ook niet de langjarige ondersteuning te verwachten die Apple zijn toestellen meegeeft.

Android 10 met 'One UI' op de Galaxy S20 Ultra.

Samsung voorziet Android al sinds jaar en dag van een nogal stevige makeover of skin, die sinds de Galaxy S10 door het leven gaat als 'One UI'. Dat doet je wellicht aan Android One denken, maar in feite geeft de One UI schil een verstrekkende make-over aan Google's OS.

Android 10

Android 10, dat onderliggend de basis vormt voor Samsung's aangepaste software, kent de nodige kleine en grote verbeteringen. Zo zit er in Android 10 een apart menu voor privacyopties, dat ook in One UI terugkomt. Daar kun je nu bijvoorbeeld per app instellen of een de app in kwestie wanneer actief gebruik mag maken van de locatiegegevens. Ook vind je hier diverse Google-instellingen met betrekking tot je privacy terug die eerder in een ander menu van Android zaten. Zo kan je bijvoorbeeld gepersonaliseerde advertenties uitsluiten en zelf instellen hoe lang je surf- en app-geschiedenis bewaard wordt. Google heeft tevens aandacht besteed aan de veiligheid van het besturingssysteem en apps. Beveiligingspatches worden voortaan via de Play Store uitgebracht, in plaats van door de fabrikant. Potentieel blijft je smartphone daarmee een stuk sneller en beter up-to-date, al zul je voor os-updates nog steeds moeten vertrouwen op de fabrikant.

Net als iOS, MacOS en Windows kent Android 10 een ingebouwde donkere modus. De One UI-skin kende die al vanaf het begin op de S10-toestellen, toen de onderliggende Android-versie nog geen eigen dark mode had. Het voordeel van de systeembrede donkere modus in het OS is dat hij beter integreert met andere apps en websites (zoals Hardware Info), zodat ze automatisch donker worden als de rest van het systeem dat ook is. Uiteraard is er een functie beschikbaar om de dark mode automatisch in te schakelen na een bepaalde tijd. Gestures of gebaren waren in Android 9 al aanwezig, maar worden in 10 nog wat verder uitgebreid. De gebarenbesturing lijkt nu wat meer op wat in iOS gebruikelijk is: swipe vanaf de onderrand een stukje omhoog voor 'Home', dezelfde beweging en je vinger op het scherm houden geeft toegang tot 'Recente apps'. De 'Terug'-functie activeer je door vanaf de zijdes een klein beetje naar het midden te swipen.

One UI 2.1

Een jaar na de introductie is 'One UI' inmiddels aangeland bij versie 2.1, al is er qua uitstraling niet heel veel veranderd ten opzichte van het origineel. Nog altijd ziet de interface er compleet anders uit dan de standaardversie van Google's besturingssysteem. Over smaak valt niet te twisten en over hoe mooi of lelijk de nieuwe interface is, doen we zodoende geen uitspraak. Feit blijft wel dat Android-applicaties die je buiten de Galaxy-omgeving aantreft, zich standaard (zouden moeten) richten op Google's Material Design. Die vallen in de rest van de interface daardoor een beetje uit de toon.

Standaard heeft de One UI de in Samsung-typische omgekeerde volgorde aangebrachte navigatieknoppen, maar je kunt de volgorde van de knoppen ook wisselen, of switchen naar verschillende soorten van gebarennavigatie - de nieuwe gebarenbesturing van Android 10, of een meer conventionele optie waarbij links, midden of rechts swipen toegang geeft tot de verschillende functies.

Leidend concept van One UI is dat bedieningselementen zoveel mogelijk aan de onderkant van het scherm staan, terwijl tekst en informatie zoveel mogelijk bovenaan wordt geplaatst. Dat zie je bijvoorbeeld als je vanaf de notificatiebalk tweemaal naar beneden veegt: de slider voor de schermhelderheid zit helemaal onderaan, net boven de systeemknoppen, zodat je er gemakkelijk bij kan. Ook de knoppen voor de wifi, het volume en de andere instellingen zijn een stukje omlaag geschoven. Vreemd genoeg is de app-switcher juist minder makkelijk met één hand te bedienen: Samsung heeft de zoekbalk helemaal naar boven verplaatst.

Samsung heeft zich met de One UI ook gericht op een meer gestroomlijnde look, die visueel aantrekkelijker moet zijn om naar te kijken. Daarvoor zijn de lettertypes bijgewerkt, hebben iconen een frisse kleurstelling met afgeronde hoeken, en staat informatie nu meer bij elkaar in zogenoemde 'Focusblokken'. Dat leidt vaak wel tot vrij grote letters en iconen; gelukkig is een optie beschikbaar om de tekst wat kleiner te maken. Net als voorheen vinden we op de S20 Ultra weer 'Edge Sense', een werkbalk die zich aan de randen van het gekromde scherm bevindt. Er zijn steeds meer opties beschikbaar: zo zijn nu een kompas en zaklamp snel oproepbaar. Samsung heeft voorts een afgeschermde map voor documenten en apps toegevoegd terwijl al je spellen in de 'Game Launcher' kunnen worden geaggregeerd, zodat ze niet op je hoofdscherm komen te staan.

Met de aangepaste look komt ook een grote hoeveelheid meegeleverde apps, die niet zelden een duplicaat zijn voor al door Google meegeleverde apps. Van de galerij tot aan de contacten-app, het mailprogramma of de rekenmachine, Samsung heeft er eigen alternatieven voor ontwikkeld. Het nut daarvan is wat twijfelachtig als je al in het Google-ecosysteem zit.