Samsung Galaxy S20 Ultra review: te veel van het goede

Beeldscherm

Samsung produceert sinds jaar en dag amoled-panelen voor smartphones en de S20 Ultra heeft er dus ook weer een aan boord. Dat belooft veel goeds: de S10 van vorig jaar leverde al een zeer nauwkeurige kleurweergave, hoge piekhelderheid en dito contrast.

Voor het amoled-scherm dat Samsung dit jaar monteert, heeft de fabrikant zowat de laatste specificatie aangepakt die nog een upgrade kon gebruiken: de maximale verversingssnelheid. De meeste smartphones laten (net als een pc-beeldscherm of laptop) 60 beeldjes per seconde zien. De OnePlus 7 Pro was vorig jaar één van de eerste mainstream-smartphones met een 90 Hz-paneel aan boord, terwijl sommige speciale 'gaming-smartphones' zelfs al de 120 beeldjes per seconde aantikten. Niet alleen voor fanatieke gamers kan dat een uitkomst zijn: het bladeren en scrollen door de interface oogt merkbaar vloeiender op een scherm dat meer beeldjes per seconde vertoont.

De 120 Hz-refreshrate wordt op het display van de S20 Ultra alleen ondersteund op een lagere resolutie.

Met de S20-serie maakt Samsung nu de overstap naar een hogere refreshrate van 120 Hz. Standaard staat het toestel overigens ingesteld op de gebruikelijke 60 Hz, vanwege het hogere energieverbruik dat een hogere refreshrate met zich meebrengt. Samsung heeft er voorts voor gekozen om de schermresolutie te limiteren tot 2400 x 1080 pixels op de maximale refreshrate. Je moet dus kiezen tussen de meest vloeiende beweging en de maximale beeldscherpte. Overigens zou het scherm op de lagere resolutie (omgerekend) nog steeds een pixeldichtheid van 381 ppi bieden. De native resolutie van het amoled-scherm bedraagt 3200 x 1440 pixels, waarmee de pixeldichtheid komt uit op 511 ppi. Verticaal zijn ditmaal iets meer beeldpunten beschikbaar omdat het scherm een stukje langer is geworden: de beeldverhouding is 20:9 in plaats van 19,5:9 bij de Galaxy S10 en S10+. De beelddiagonaal is eveneens gestegen. De 'gewone' Galaxy S20 heeft een 6,2 inch paneel, de S20+ een scherm van 6,7 inch, en de S20 Ultra een 6,9 inch display.

De zijranden van het scherm zijn bij de S20 Ultra nog steeds gekromd, maar Samsung heeft de kromming dit jaar een stuk afgezwakt. Daardoor vallen de storende nadelen van een gekromd paneel minder sterk op: reflecties en kleurverschuivingen aan de zijranden van het scherm, waarbij bovendien delen van de content in de kromming kunnen vallen en vervorming vertonen.

Locatie van de in-screen vingerafdrukscanner.

Het amoled-scherm biedt tevens de mogelijkheid om een vingerafdrukscanner onder het scherm te integreren. Net als vorig jaar maakt Samsung gebruik van een ultrasone scanner, waar de meeste andere smartphones met een vingerafdrukscanner onder het scherm een optisch exemplaar aan boord hebben. Vorig jaar was de ultrasone scanner van de S10+ nog in het voordeel ten opzichte van toestellen met optische scanner als het op snelheid en nauwkeurigheid aankwam, maar inmiddels zijn er ook de nodige smartphones met een optische vingerafdrukscanner die je vinger goed en snel herkennen. Ten opzichte van de S10+ zit de scanner van de S20 Ultra iets verder omhoog in het scherm; de snelheid en nauwkeurigheid zijn vergelijkbaar, nog steeds niet op hetzelfde niveau als de aloude capacitieve vingerafdruklezer.

Testresultaten

Zoals gebruikelijk hebben we het scherm van de Samsung Galaxy S20 Ultra getest middels onze X-Rite i1 Display Pro colorimeter in combinatie met de Portrait Displays CALman analysesoftware. In onderstaande grafieken herken je het toestel aan een rode balk. De Galaxy Z Flip en Galaxy Fold, Samsung's vouwbare topmodellen van dit moment, zijn geel gekleurd. De topmodellen van vorig jaar zijn vertegenwoordigd met een paarse balk: de drie Galaxy S10- en twee Galaxy Note 10-toestellen. De rest van het testveld bestaat uit andere high-end smartphones die op dit moment te koop zijn, en op enkele uitzonderingen na meer dan 500 euro kosten. Android-toestellen hebben een blauwe balk, het alternatief van Apple een grijze kleur. Niet al onze benchmarks zijn onder iOS beschikbaar, vandaar dat het iPhone 11-trio in sommige grafieken ontbreekt.

Galaxy S20 Ultra: schermmodi.

De Samsung Galaxy S20 Ultra is voorzien van twee schermmodi: 'Levendig' en 'Natuurlijk'. In de eerste stand levert het scherm zijn maximale piekhelderheid en kleurdekking, die uitkomt op 99,6 procent van DCI-P3. In beide modi kun je de witbalans en de kleurkanalen nog aanpassen, al zouden we gezien de goede kalibratie niet helemaal weten waarom. (Een instelling om de kleurtemperatuur van het scherm 's avonds automatisch warmer van kleur te maken, is elders al aanwezig). We hebben de S20 Ultra doorgemeten in de standaard ingestelde schermmodus 'Levendig'.

We meten de piekhelderheid van het beeldscherm standaard op verschillende window sizes - dat wil zeggen, met verschillende hoeveelheden wit in beeld. Amoled-panelen dimmen over het algemeen in helderheid naar mate er meer wit in beeld komt, terwijl de helderheid bij lcd-panelen over het algemeen constant blijft ongeacht wat er in beeld staat. Is 33 procent van het scherm wit, dan noteert de Galaxy S20 Ultra bijvoorbeeld een piekhelderheid van liefst 1005 cd/m², terwijl met het hele scherm wit nog 703 cd/m² wordt genoteerd. Uitstekende resultaten; het scherm laat zich bij omgevingslicht dus nog steeds goed aflezen, terwijl hdr-content met gepast felle highlights kan worden vertoond. Net als de Galaxy S10-reeks ondersteunt de S20 Ultra weer HDR10 en HDR10+-content, waarbij apps als Youtube en Netflix ondersteuning bieden voor de nieuwe beeldtechniek.

Ook als we kijken naar de minimale helderheid van wit, onderscheidt de S20 Ultra zich niet van de S10- en Note 10-toestellen: die ligt nog steeds op zo'n 1,8 cd/m². Dat is donker genoeg om er onder de lakens nog prettig naar te kunnen kijken. Jammer is wel dat Samsung nog niet, zoals sommige concurrenten inmiddels hebben gedaan, een optie voor 'flikkervrije' dc-dimming heeft toegevoegd in het menu. Zoals voor oled-schermen gebruikelijk maakt ook het paneel in de S20 Ultra gebruik van pwm-dimming, waarbij het paneel razendsnel aan en uit knippert zodat het donkerder oogt. Sommige mensen ervaren dat als storend.

Qua kleurafwijking scoort het scherm van de S20 Ultra nog steeds uitstekend, al waren de S10+ en S10e nog beter afgesteld. Dat kan 'm ook zitten in toevallige variatie tussen verschillende units. Merk overigens op dat we hier vergelijken met DCI-P3, het kleurbereik waarvoor de S20 Ultra in de modus 'Levendig' is ingesteld. Veel content is daar niet op gemaakt en wordt in deze stand oververzadigd getoond. Wil je dat vermijden, dan kun je de stand 'Natuurlijk' gebruiken, die een nagenoeg perfecte benadering van de meer gebruikelijke sRGB-kleurruimte biedt.

De grijsafwijking van het scherm ligt dit keer wel duidelijk hoger, blijkens onze meetresultaten zelfs maar nipt onder de grens van 5 (uitgedrukt in deltaE2000) die we nog aanhouden als voldoende. De verhoogde grijsafwijking lijkt vooral een verschil in interpretatie: waar wij een gammawaarde van 2.2 als ideaal beschouwen, heeft Samsung bij dit toestel gekozen voor gamma 2.4. Het beeld oogt daardoor nog contrastrijker, maar details in schaduwen kunnen lastiger zichtbaar zijn. De kleurtemperatuur is met 6510 K nagenoeg perfect.