Vergelijkingstest: 15 mediaspelers

Zyxel DMA-1100P

Waar de D-Link DSM-510 een van de kleinste apparaten is, is de Zyxel DMA-1100P een van de grootste. Toch is dat verschil bedrog, want intern zijn het bijna dezelfde apparaten. Echter, waar D-Link een ingebouwde WiFi adapter heeft, heeft Zyxel een HomePlug adapter. En dat is best slim, want hierdoor kan met een netwerk verbonden worden, alleen door de stekker in het stopcontact te steken. Andere verschillen met de D-Link zijn de afwezigheid van een mogelijkheid via SCART een verbinding te maken en de keuze voor coaxiale in plaats van optische digitale audio. De afstandsbediening is vrijwel identiek aan die van de D-Link, echter veel soberder uitgevoerd en met andere functies toegewezen aan sommige knoppen, waardoor de twee niet uitwisselbaar zijn. De lay-out van het model van Zyxel is beter, maar qua gebruiksvriendelijkheid scoort D-Link weer.

De netwerkondersteuning van de DMA-1100P is goed, het apparaat wordt opgepikt als mediaspeler in de netwerkomgeving van Windows Vista en het is zelfs mogelijk om een HTTP URL in te voeren om bijvoorbeeld een podcast te beluisteren. Qua audioformaten wordt OGG ondersteund, maar AAC en FLAC niet. Minder geschikt dus voor de liefhebbers van ongecomprimeerde of lossless gecomprimeerde audio. De videobestanden die de Zyxel kan weergeven omvatten DivX, WMV en Mpeg, maar H.264 en VC1 laat hij links liggen. Wel is het een van de weinige apparaten die naast JPG ook PNG, BMP en TIFF kan weergeven: een geschikte keuze voor de vakantiefoto's met een muziekje eronder. Dat kan ook, want in tegenstelling tot veel andere spelers kan je gewoon door de mediabestanden bladeren terwijl er wordt afgespeeld.

De Zyxel DMA-1100P kan ons net als de D-Link DSM-510 bekoren vanwege het soepele menu en de relatieve gebruiksvriendelijkheid, maar de beperkte bestandsformaatondersteuning en de haperende weergave van sommig HD materiaal via USB maakt het beperkt inzetbaar. Echter, met de ingebouwde HomePlug adapter heeft de DMA-1100P een belangrijke troef in handen: een 200 Mbit/s interface, welke in de praktijk wellicht lagere snelheden haalt maar nog altijd een goede manier is om zonder gedoe een mediaspeler bij de televisie te plaatsen.