Test: Popcorn Hour A-200

De hardware

Wanneer we de A-200 uit de doos halen, zien we direct dat deze speler een andere weg inslaat dan de C-200: waar die laatste van een metalen 43 cm behuizing gebruik maakt, is de A-200 een rechthoekig geval van tamelijk goedkoop aandoend plastic met afgeronde hoeken. Hoewel de A-100 en A-110 ook niet moeders mooiste waren, kwamen die voorgangers toch degelijker over met hun metalen behuizingen.

Volop aansluitmogelijkheden.

Aan de voorzijde treffen we één USB poort en de infrarood ontvanger. Alle overige aansluitingen bevinden zich aan de achterzijde: nog een USB host poort, een USB slave poort om de A-200 direct op een PC aan te sluiten als externe harde schijf, component en composiet analoge video-uitgangen, een s-video aansluiting (zeldzaam op mediaspelers) en uiteraard HDMI en ethernet. Geluid kan worden uitgestuurd als analoog stereo of digitaal optisch of coaxiaal via S/PDIF. Als laatste treffen we de aansluiting voor de externe voedingsadapter (de C-200 heeft een interne voeding).

Oud en vertrouwd: de PCH afstandsbediening.

De infrarood afstandsbediening is dezelfde die we sinds jaar en dag kennen van de Popcorn Hours: zilverkleurig (de C-200 heeft een zwarte RF afstandsbediening, die verder dezelfde layout heeft) met een redelijk goede verdeling van de knoppen. De afstand tussen afspeelknoppen en navigatie-eiland is niet helemaal ideaal en de afspeelknoppen zijn ook wat vreemd verspreid, maar er valt aan te wennen en wie bekend is met de voorgangers, kan blind uit de voeten met de bediening van de A-200. Prettig: net als de C-200 heeft de A-200 verlichte knoppen op de afstandsbediening: druk er één in en ze lichten allemaal op.

De noodzakelijke dingen om direct in HD te kijken zijn meegeleverd.

Zoals we gewend zijn van Popcorn Hour wordt de A-200 geleverd met de noodzakelijke benodigdheden; naast de voedingsadapter (een handige met het ‘baksteentje’ in het midden van de kabel in plaats van bij de stekker) treffen we USB-kabel en een HDMI-kabel aan. Genoeg voor wie een TV (of projector) met HDMI-ingang heeft – wie gebruik wil maken van component of composiet moet zelf een kabel regelen, maar een analoge verbinding zouden we niemand aanraden voor een HD mediaspeler.