HDMI 1.4
Om elke oog van een eigen Full HD beeld te voorzien, moet er twee maal zoveel data naar de televisie worden gestuurd. Sinds eind 2009 is er een toevoeging op de Blu-ray standaard gekomen die het opslaan en tonen van 3D films mogelijk maakt. Voor het tonen van 3D materiaal is een nieuwe Blu-ray speler nodig, die deze standaard ondersteund en beschikt over een HDMI 1.4 aansluiting.
Deze nieuwste versie van de HDMI standaard biedt een aantal ontwikkelingen ten opzichte van de bestaande 1.3 variant. Zo is het nu mogelijk om een audio-retour kanaal te gebruiken, bijvoorbeeld om bij een verbinding waarbij een audio-receiver beelden doorstuurt naar de TV, ook het audiosignaal van de TV terug te sturen naar de receiver. Daarnaast biedt HDMI 1.4 ondersteuning voor ethernet. In een keten met HDMI 1.4 apparaten hoeft er zodoende maar één op een thuisnetwerk aangesloten te zijn, de overige apparaten delen deze verbinding via de HDMI kabels. Ook biedt HDMI 1.4 ondersteuning voor hogere resoluties, tot maximaal 4096x2160. De belangrijkste vernieuwing bij HDMI 1.4 is echter de mogelijkheid om 3D te ondersteunen. Hoe dat precies werkt lees je in het kader op deze pagina. Belangrijkste om te onthouden is: wil je Full HD 3D beeld, dan heb je altijd een apparaat met een HDMI 1.4 aansluiting nodig.
HDMI 1.4 techniek
Om het allemaal lekker overzichtelijk te houden biedt HDMI 1.4 voor het versturen van 3D beelden niet één, maar zes verschillende opties. Begin maart 2010 heeft het HDMI consortium bovendien de HDMI 1.4a specificatie bekend gemaakt Hierbij is nog een extra methode om 3D te verzenden is toegevoegd, wat het totaal op zeven brengt.
In de meeste gevallen geldt dat hierbij effectief een verdubbeling van de resolutie plaatsvindt. Wanneer er een 1080p 3D beeld verstuurd wordt bevat dit beeld dus tweemaal zoveel pixels als een 2D 1080p signaal, zodat elk oog de volledige 1920x1080 resolutie te zien krijgt. Die verdubbeling kan zowel horizontaal als vertikaal plaatsvinden, maar het is ook mogelijk om de twee beelden binnen de ruimte van één normaal 1920x1080 beeld te versturen, waarbij de resolutie per oog dus halveert.
De meest gebruikte manier om 3D beelden via HDMI 1.4 te versturen heet ‘frame packing’ waarbij de beelden voor het linker en rechteroog boven elkaar als één extragroot beeld verstuurd worden.
Bij de side-by-side methode die ook door oudere apparatuur zonder HDMI 1.4 uitgang ondersteund wordt, krijgt elk oog slechts de halve resolutie toebedeeld.
De beeldfrequentie van het signaal dat via HDMI verstuurd wordt is in ieder geval altijd gelijk aan het origineel. Dit betekent dat de beeldsnelheid gewoon 24 (film) 50 (Europa) of 60 (Amerika/Japan) beelden per seconde is. Eenmaal in de TV aangekomen bepaalt deze wat er met de 3D beelden gebeurt. TV’s die gebruik maken van polarisatie zullen het linker en rechter beeld om en om verdelen over de even en oneven beeldlijnen en deze tegelijkertijd op het scherm weergeven, waardoor voor elk oog effectief de halve resolutie overblijft
TV’s die gebruik maken van shutterglasses tonen eerst het deel van het beeld dat voor het linkeroog bedoeld is en tonen dit op het scherm, om vervolgens het beeld van het rechteroog te tonen. De TV verdubbelt hierbij dus zelf de frequentie van het inkomende signaal en toont elk oog een beeld met de volledige 1920x1080 resolutie.
