Gigabyte Aorus KD25F review: tactische stap naar 240 Hz?

Gigabyte Aorus KD25F

Gigabyte heeft van de Aorus KD25F weer wat bijzonders gemaakt. Hij heeft dezelfde voet en ophanging als de Aorus AD27QD, en die vonden we best geslaagd. Aan de achterzijde is het een zeer herkenbaar design (dat overigens niet bij iedereen in ons testlab evenzeer in de smaak viel), met een fors uitgevallen verticale drager, waarin de nodige rgb-verlichting is verwerkt, en bovenop een handvat waaraan je het scherm eenvoudig kunt optillen. Ook op het paneel zelf zijn links en rechts rgb-strips opgenomen. Alle verlichting integreert met Gigabytes Fusion software. We blijven erbij dat verlichting achterop een monitor tamelijk zinloos is, want je ziet er zelf niets van wanneer je ervoor zit - maar het is de trend bij luxere gamingmonitoren, en Gigabyte kan dan niet achterblijven.

Op de voet, die grotendeels van metaal is, kan je het scherm in hoogte verstellen, kantelen en zwenken. Ook kan je het paneel roteren naar portretmodus. Daarmee moet het altijd mogelijk zijn een ergonomische inrichting voor elkaar te krijgen. De voet heeft twee spits schuin vooruit stekende delen, die plat aflopen. Deze steken voorbij de rand van de monitor uit wanneer je die loodrecht op het bureau afstelt, maar een toetsenbord kan je eroverheen zetten mits je de pootjes daarvan uitklapt. Dan kan je behoorlijk dicht in het scherm kruipen. Een compact toetsenbord past ertussen - daarmee zullen de meeste die-hard fps gamers die graag zo dicht mogelijk op het paneel zitten, tevreden worden gesteld.

Aansluitingen

Gigabyte integreert twee hdmi 2.0-ingangen en een displayport 1.4 aansluiting in de KD25F. Verder zijn er een audio in- en uitgang in 3,5mm-formaat, en een usb 3.0 hub met twee downstream-poorten, om bijvoorbeeld toetsenbord en muis aan te sluiten. De voeding is geïntegreerd, er is dus geen afzonderlijk 'baksteentje', wat ons betreft een voordeel. 

Bediening en bijzonderheden

Voor de bediening is er een klein pookje in de onderrand verwerkt. Dat kan je indrukken om een menu met vier opties op te roepen - in de betreffende windrichting bewegen levert dan een dieper menu op. Ook kan je het direct in een richting bewegen om weer een set andere functies aan te roepen. Het menu is behoorlijk uitgebreid en voorzien van een paar mogelijkheden die je niet vaak ziet.

De meest vermeldenswaardige daarvan is die om zonder tussenkomst van een programma informatie weer te geven met betrekking tot de beschikbare systeembronnen en zaken als temperatuur van de cpu, die in een overlay getoond worden. Je kan de functies van het on-screen menu ook bedienen met een Windows-toepassing, waarin je voorkeursinstellingen kunt koppelen aan bepaalde games (een voorziening die ook andere fabrikanten bieden, overigens).

Verder is er net als bij de AD27QD weer een vorm van noise-cancellation ingebouwd, waarmee je omgevingsgeluid kunt wegfilteren uit het microfoongeluid, zodat alleen je stem hoorbaar is voor je teamgenoten. In onze review van de AD27QD kan je daar meer over lezen - kort gezegd: het werkt, maar heeft wel merkbaar (negatief) gevolg voor de kwaliteit van het geluid.

Voorts is er een 'aim stabilizer' functie, die motion blur moet tegengaan, kan je een vizier in een overlay projecteren (wederom een functie die tamelijk standaard is op gaming monitoren) en is er een 'black equalizer' functie om donkere schermdelen lichter te maken om er zo meer details in te ontwaren. Dit is echter niet de 'Black equalizer 2.0' die in de CV27Q zit, en derhalve heeft het als bijwerking dat het hele beeld er minder verzadigd uitziet. Wij zouden hem uitlaten.