Gigabyte Aorus KD25F review: tactische stap naar 240 Hz?

Kleurweergave

De kleurweergave van monitoren beoordelen we altijd op een aantal verschillende aspecten. Om te beginnen kijken we naar de kleurtemperatuur van wit bij de standaardinstelling. Een resultaat van 6808 K is redelijk, hierover hebben we weinig te klagen - maar er is wel een lichte kleurzweem in wit en grijstinten.

Kleur- en grijswaardenafwijking

We meten de kleur- en grijswaardenafwijking op basis van de CIE2000 norm en nemen ook de standaarddeviatie mee. Simpel gezegd geeft die je een indicatie van de mate waarin de deelmetingen waarop de gemiddelde afwijkingen gebaseerd zijn, afwijken van die gemiddelde meting. Daarnaast zijn de gemiddeldes nu gebaseerd op een aanzienlijk groter aantal deelmetingen. Die vind je in schermafdrukken bij elk getest product. Daar vind je ook de zogenaamde saturation sweeps, die laten zien in welke mate de hoofd- en steunkleuren, dus RGB en CMY, afwijken van de gewenste waardes in een continuüm. 

De kleurafwijking blijft netjes onder de kritische grens van 3 en is daarmee voor de meeste mensen niet waarneembaar. Een aantal schermen doet het beter, maar voor een gamingmonitor is dit een prima resultaat. Minder enthousiast zijn we over de grijsafwijking, die is aan de hoge kant en dat zorgt voor een lichte kleurzweem in wit en lichte grijstinten. Al bij al is de afstelling van de KD25F heel behoorlijk, maar niet van het allerhoogste niveau. Dat is voornamelijk een issue in het licht van de prijs.

sRGB

Opmerkelijk genoeg beschikt het scherm over een srgb-modus (doorgaans bedoeld voor accurate kleurweergave voor beeldbewerking), net als overigens nog drie andere van de geteste modellen. Het resultaat van de meting in deze stand is niet bijzonder, de afwijking is wat hoger dan in de standaardmodus, vermoedelijk vanwege de aangepaste gammacurve.

Gamma 

In de standaardmodus is er overigens weinig mis met de gamma-afstelling, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over verdwijnende details in highlights of schaduwen.