Opslag
Opslag is natuurlijk ook een verhaal apart. De machine uit 1987 heeft een heuse 20 MB harde schijf aan boord, echt een gigantische opslagcapaciteit voor die tijd. En eerlijk is eerlijk; 20 MB was in die jaren echt bijna niet vol te krijgen! Het meest bijzondere aan de gebruikte harde schijf van Seagate was misschien nog niet eens de massale capaciteit, als wel het formaat; hij was immers 5,25 inch half-height, in feite hetzelfde formaat als een moderne DVD-brander. Tot hiervoor waren alle schijven nog full-height; ofwel dubbel zo hoog.
De gebruikte interface is net als de schijf zelf ontwikkeld door Seagate en luistert naar de naam ST-506 en maakt gebruik van RLL/MFM-codering. In theorie moet deze interface een doorvoersnelheid van 5 Mbit/s seconde behalen, iets wat in de praktijk overigens in de verste verte niet werd gehaald doordat de harde schijf veel trager was.
De harde schijf in onze 2007 high-end heeft een opslagcapaciteit van 1 TB (50.000x meer dan die originele schijf van de XT). En dat terwijl de Terabyte schijf in z'n 3,5 inch formaat stukken kleiner is! Ook wat interface betreft, is er veel verschil. SATA300 moet zo'n 300 MB/s per seconden kunnen halen. Ook dat weet een harde schijf alleen in theorie te behalen, maar hoe dan ook hebben we hier met een verschil van een factor 480 te maken. Dat is overigens opvallend; van alle zaken binnen de pc is de snelheid van de harde schijf overduidelijk het minst gestegen.
Oud en nieuw: 20 MB uit 1987, 1 TB uit 2007
Verwisselbare opslag kende de XT in de vorm van de echte ouderwetse 5,25" floppydisks. Double side, double density welteverstaan, wat resulteert in een opslagcapaciteit van 360 kB. Voor die tijd nog aardig wat, maar tegenwoordig zul je maar weinig bestanden op uw harde schijf kunnen vinden die daar op zullen passen. De floppydisk is inmiddels eigenlijk helemaal uitgestorven en de meest directe opvolger is misschien nog wel de USB-stick die tegenwoordig door iedereen wordt gebruikt om data van de ene naar de andere pc te transporteren. Een stick van 1 GB of meer is geen uitzondering meer en past toch veel makkelijker in je binnenzak dan zo'n floppy. De andere opvolger zou eigenlijk de DVD-brander zijn; tegenwoordig vullen we schijfjes die qua formaat nog aardig wat weg hebben van zo'n floppydisk met 4,7 of 9,5 GB, maximaal ruim 26.000x meer dan die floppydisk. En dan te bedenken dat de opvolger van de DVD met maximaal 50 GB per schijf ook alweer zijn intrede heeft gedaan ...
De 5,25
inch floppydrive, ken je hem nog?
De floppy bevatte 360 kB, een dubbellaags DVD 9,5
GB.
