Terugkeer van HyperThreading
In onze eerdere preview beschreven we al dat bij Nehalem ook de HyperThreading technologie weer terug is van weggeweest. Dankzij HyperThreading - of Simultaneous Multi-threading (SMT) zoals de technologie officieel heet - kan iedere core tegelijkertijd instructies van twee programmathreads verwerken. Een quad-core Nehalem doet zich zodoende voor als zijnde een acht-core processor.
Met het verhaal van de verschillende execution units in het achterhoofd, wordt het nut van HyperThreading ineens een stuk duidelijker. We schreven immers dat een processor er alles aan moet doen om te allen tijde vier execution units bezig te houden. Wanneer een programma echter een hele rits instructies van hetzelfde type achter elkaar heeft staan, bijvoorbeeld een aantal floating point optel-instructies, kan slechts één execution unit worden bezig gehouden en staat een groot gedeelte van de core in feite in z'n neus te peuteren. Wanneer er dan ook instructies van een andere programmathread gebruikt kunnen worden, kunnen de executions units vaak wel optimaal gevuld worden en zal de processor zodoende efficiënter z'n werk doen.
Benchmarks zullen moeten gaan uitwijzen wat de resultaten zijn van HyperThreading bij Nehalem. Intel heeft enkele eigen benchmarks bekend gemaakt en die zijn veel belovend! Bij Cinebench 10 moet de CPU dankzij HyperThreading 16% beter presteren. Bij Pov-ray is de winst zelfs 29%. Het beste voordeel dat Intel wist te noemen, was de CPU-benchmark van 3DMark Vantage, die maar liefst een 34% hogere score geeft.
Het interessante aan de HyperThreading technologie is dat deze volgens Intel slechts ongeveer 5% extra die-size en daardoor ook ongeveer 5% extra stroomverbruik kost. Deze investering betaalt zich met dergelijke prestatiewinsten dubbel en dwars terug.
