AMD Llano A8 notebook APU review

Turbo Core

De naam viel al even: de Llano processors zijn voorzien van een nieuwe versie van de AMD Turbo Core processor. Dankzij deze technologie wordt de klokfrequentie van de CPU verhoogd zodra dat mogelijk is. De processor meet constant zowel de belasting (op basis van het stroomverbruik) als de temperatuur van zowel het CPU- als het GPU-gedeelte van de processor. Als het totale verbruik onder de TDP-waarde blijft en de temperatuur binnen veilige marges, dan wordt de klokfrequentie van de CPU-cores verhoogd. De klokfrequentie van de het GPU-gedeelte van de chip verandert niet.

Vooral wanneer de GPU weinig werk omhanden heeft, bijvoorbeeld bij simpele 2D-applicaties op de Windows desktop, zal de processor vrijwel constant op hogere Turbo-kloksnelheden kunnen draaien. De GPU-prestaties zijn – omdat deze niet bijgeregeld kunnen worden – echter altijd primair: zodra de GPU flink belast wordt, zullen de CPU-cores weer naar hun normale klokfrequenties terugzakken.

North bridge

De Llano-chips bevatten naast een CPU- en GPU-gedeelte ook geïntegreerde north bridge functionaliteit. Allereerst is er natuurlijk een geheugencontroller: Llano werkt met dual-channel DDR3-geheugen, officieel tot 1866 MHz.

Verder is er een geïntegreerde PCI-Express 2.0 controller met 24 lanes. Van deze 24 zijn er 16 bedoeld voor het aansluiten van een optionele externe videokaart. Op dit vlak biedt Llano een interessante optie: wanneer een geschikte kaart uit de Radeon HD 6000 serie met een Llano processor wordt combineerd, gaan de losse en geïntegreerde GPU samenwerken in een hybrid Crossfire opstelling. Ofwel: de 3D-rekenkracht van beide GPU's wordt gecombineerd om zo hoog mogelijke prestaties te behalen. Dat betekent dus dat het plaatsen van een mid-range AMD Radeon HD 6000-kaart in een AMD-systeem vanwege deze samenwerking uiteindelijk tot hogere framerates kan zorgen dan het plaatsen van zo'n zelfde kaart in een Intel-systeem, waar deze al het werk in z'n eentje moet doen.

Van de overgebleven 24 PCI-Express 2.0 lanes kunnen er vier voor verschillende doeleinden gebruikt worden, zoals het aansturen van USB 3.0- of netwerkcontrollerchips. De laatste vier PCI-Express 2.0 lanes worden gebruikt om de processor te verbinden met de chipset.