Asus RoG Swift PG35VQ review: Ultiem, ultrawide, ultraduur

Uniformiteit

Bij ultrawides zien we dat het uniform verlichten van het hele paneel lastiger is, dan bij standaard 16:9-monitoren. Ook een kromming in het paneel verhoogt de uitdaging. Niettemin behaalt de Asus RoG Swift PG35VQ keurige resultaten als het aankomt op de uniformiteit van wit. Zo exceptioneel als de eerdere PG27UQ zijn de scores niet, maar het scherm wordt relatief gelijkmatig verlicht. Zoals verwacht is het midden het helders. In de hoeken is het beeld donkerder, waarbij de grootste afname in helderheid (de linker bovenhoek) zo'n 13 procent bedraagt.

De zwartuninformiteit is blijkens de meetresultaten minder goed. Feitelijk bedragen de verschillen tussen de verschillende deelmetingen echter maar 0.02 candela - door de lage zwartwaarde levert dat een groot relatief verschil tussen de metingen op, wat de score drukt.

Om het verschil in praktijk te laten zien, hebben we een foto gemaakt van het scherm in een donkere kamer, waarbij local dimming is uitgeschakeld. We zien met name linksboven een klein beetje clouding terug. In praktijk, met een klein beetje omgevingslicht, viel ons dat niet in storende mate op. Mocht je de zichtbaarheid van clouding verder willen minimaliseren, dan kun je bij dit scherm dus local dimming inschakelen.

Uniformiteit in detail

Hieronder zie je alle 15 deelmetingen voor de uniformiteit, inclusief het effect op contrast, kleurtemperatuur en kleurafwijkingen ten opzichte van het midden. Let op, de kleuring van de vakjes bij de uniformiteit van zwart, wit en het contrast is gerelateerd aan de resultaten van de deelmetingen op het betreffende model, en dus niet aan absolute waardes.

• Voor zwart geldt, hoe lager de gemeten waarde, des te beter (=groener); hoe hoger, des te slechter (=roder).
• Voor wit is de kleurcodering anders, want daar stellen we immers in op een specifieke helderheid van 150 cd/m². Daarom zijn waardes die deze instelling dichter benaderen groen, waardes die er vanaf wijken worden rood gekleurd - hoe meer ze afwijken, des te roder.
• Voor het contrast is het hoogste contrast groen, het laagste rood - en de waardes er tussenin worden met tussenliggende kleuren gemarkeerd - groener is beter, roder is slechter. We benadrukken hier nog maar eens, dat het relatieve waardes zijn: een contrast van 1702:1 is erg goed, maar als het hoogst gemeten contrast 2581:1 is, wordt de eerstgenoemde waarde wel in rood gemarkeerd.
• Bij de kleurtemperatuur zijn de vakjes blauwer gekleurd naarmate de metingen hoger zijn, geler naarmate ze lager zijn.
• Ten slotte de kleurafwijking: hier zie je in de vakjes een getal voor de DeltaE waarde, waarbij waardes onder de drie met het blote oog amper waarneembaar zijn. De kleur van de vakjes geeft de kleurafwijking van grijs aan.