Westmere en Sandy Bridge
Eind 2009 maakt Intel dan opnieuw weer een overstap qua productieprocedé: van transistors met een grootte van 45 nanometer gaat men dan ook naar 32 nanometer. Veel wil men er nog niet over kwijt, behalve dat de ontwikkeling van het 32 nm procedé naar eigen zeggen ‘on track' is. De eerste 32 nm processors die men zal introduceren staan bekend onder codenaam Westmere en zijn in feite gebaseerd op de architectuur van Nehalem. Net zoals nu bij de overgang van de bestaande generatie Core 2 naar Penryn, zal ook dan het verschil qua prestaties beperkt zijn, maar zal voornamelijk het stroomverbruik weer flink teruggedrongen worden. Toch zullen ook hier enkele kleine wijzigingen aan de architectuur worden gedaan; één van de zaken waar men aan werkt voor Westmere zijn speciale instructies die het werken met AES codering moet versnellen. Men zet in op een prestatieverbetering van 3x bij coderen en decoderen. AES is de basis voor veel populaire versleutelings-algoritmes, denk aan de codering van SSL-websites, de versleuteling van VPN-verbindingen of de bij draadloze netwerken gebruikte WPA2 beveiliging. Een hardwarematige versnelling van AES is dus absoluut een welkome toevoeging aan een processor!
In 2010 komt Intel in de vorm van Sandy Bridge opnieuw met een volledig nieuwe processorarchitectuur. Daar is echter op het moment van schrijven nog maar weinig over bekend.
