Intel Core i5/i3 Clarkdale/Arrandale test

Conclusie

Toen AMD in 2006 3D-chip fabrikant ATI overnam, maakte men er geen geheim van wat hun doel was: het ontwerpen van een CPU met geïntegreerde GPU. Hoewel velen sceptisch waren, was het concept geniaal: door videokaart en processor te integreren kunnen computers goedkoper, kleiner én zuiniger worden. Een win-win-win situatie! AMD's 'Fusion' project heeft echter vertraging na vertraging opgelopen: het bleek maar wat lastig om beide chips te combineren. Niemand had in 2006 verwacht dat het niet AMD, maar juist Intel zou zijn die eerder een gecombineerde CPU/GPU op de markt zou brengen...

Echt geïntegreerd zijn Clarkdale en Arrandale natuurlijk niet, onder de heatspreader zit een losse CPU- en losse GPU-chip. Maar het concept is daar: processor en videokaart in één! En het werkt wonderwel goed.

Clarkdale en Arrandale zijn bestemd voor de budget en mid-range markt. Met dat gegeven in het achterhoofd mogen we concluderen dat Intel zeer attractieve producten heeft uitgebracht. De prestaties van de processors zijn goed te noemen: de verder geoptimaliseerde Nehalem-architectuur zorgt ervoor dat de dual-core chips presteren alsof het quad-cores zijn. Zelfs de langzaamste Clarkdale - de Pentium G6950 - is sneller dan de snelste Core 2 Duo die Intel ooit op de markt heeft gebracht. Als we de prestaties van de chips afzetten tegen de prijs dan is er weinig op aan te merken. Zeker wanneer je bedenkt dat H55-moederborden op termijn een stuk goedkoper zullen zijn dan conventionele moederborden met geïntegreerde videokaart.

Over de videokaart in Clarkdale kunnen we ook positief zijn, vooral op de prestaties op videovlak. Werkelijk alles wat je je als doorgewinterde Media Center fanaat kunt wensen is aanwezig: goed werkende HD videodecoders, compromisloze pixel adaptive deïnterlacing, HDMI 1.3 met ondersteuning voor moderne high-end audioformaten, het gelijktijdig verwerken van twee HD-streams, etc. Wie nu een Media Center machine gaat samenstellen kan eigenlijk niet om de combinatie van een Core i3 met een H55-bordje heen. Op het vlak van 3D-prestaties heeft Intel een flinke stap gemaakt: Clarkdale is ruim 2x sneller dan G45. Maar laat het gezegd zijn: wie ook maar een beetje serieus wil games moet echt een losse videokaart kopen.

Het mooiste aspect van de nieuwe processors is misschien nog wel het extreem lage stroomverbruik. Enerzijds komt dat door de 32nm transistors. Immers: hoe kleiner de transistors gebruikt voor een chip, hoe minder stroom er nodig is om de chip z'n werk te laten doen. Anderzijds komt dat ook door een verregaande stroombesparingstechnieken die Intel zowel in de CPU als in de GPU heeft verwerkt. In onze stroomverbruik grafieken komen de Clarkdales onbetwist als beste uit de bus. Maar vooral ook onze metingen van 44 watt idle en 85 watt in load voor een volledig Core i5 661 systeem op een H55 bord zijn indrukwekkend te noemen.

Wie een betaalbaar systeem zonder losse videokaart wil samenstellen doet zichzelf te kort als je niet voor een Clarkdale chip kiest, zo veel is wel duidelijk. Maar er is een kanttekening te maken: als je wél een losse videokaart wil gaan gebruiken, betaal je bij de nieuwe Intel chips eigenlijk voor een videokaart die je niet gebruikt! In een dergelijk geval doe je er wellicht toch beter aan om een andere keuze te maken. Er zijn immers op dit moment voldoende quad-core CPU's onder de 150 euro beschikbaar, ook bij Intel. Een Core 2 Quad Q8400 is, als we naar de CPU benchmarks kijken, in de regel toch sneller dan de snelste Clarkdale. En ook AMD heeft voldoende Athlon II X4's en Phenom II X4's beschikbaar in het prijssegment van de duurdere Clarkdales. Dat is zeker iets om rekening mee te houden.

Al met al kunnen we echter bovenal positief zijn. Intel is 2010 ijzersterk begonnen!