Intel Z270 moederborden review: 19 Kaby Lake borden getest

Gigabyte Aorus Z270X-Gaming 9

De Gigabyte Aorus Z270X-Gaming 9 is het antwoord van Gigabyte op de Maximus Extreme-borden van ASUS. Dat wil zeggen dat er weinig denkbare functionaliteit is die het bedrijf niet heeft geïmplementeerd, zonder het te proberen te richten op een bepaalde doelgroep. De Extreme volgend is dit daarom ook niet een specifiek overklokbord, maar meer een jack of all trades. Dit is ook het enige Extended ATX-bord in deze review: alle andere borden zijn gewoon ATX of Micro-ATX.  LEDs heeft hij natuurlijk voldoende, inclusief twee RGB LED-headers voor eigen LED-strips.

Een van de meest opvallende eigenschappen (en een bij Gigabyte geliefde) is de aanwezigheid van een PLX-chip, de PEX8747, die het aantal PCI-Express 3.0 lanes van de processor in de praktijk verdubbelt. Dit betekent dat je 4-way SLI kan gebruiken met een mainstream moederbord, wat normaal alleen mogelijk is met sommige X99-moederborden. Uiteraard heeft Nvidia al aangekondigd dat SLI voortaan met maximaal twee videokaarten mogelijk wordt, dus in de praktijk zal je er niet veel aan hebben tenzij je de configuratie wilt gebruiken om nieuwe overklokrecords te halen.

Ook bijzonder is de stroomvoorziening van het bord. De Gaming 5 en 7 beschikten over een identieke stroomvoorziening die niet adembenemend was, maar dat is die van de Gaming 9 zeker wel. Hij heeft namelijk niet een, maar twee hoogwaardige IR35201 8-fase PWM-controllers van International Rectifier. Voor de SA en IO is er nog een IR3570, die maximaal vijf fases kan aansturen. De gebruikte MOSFETs zijn de IR3553M, met een ampère-rating van 40A. Al met al een zeer indrukwekkende configuratie. Net zoals bij de Formula is het trouwens mogelijk om een custom waterkoelingset aan te sluiten op de MOSFET-heatsinks. 

Voor storage beschikt het bord over acht SATA600-poorten: zes van de chipset en twee extra dankzij de ASMedia ASM1061 controller (die overigens wel langzamer zijn dan de SATA-poorten van de chipsets). Daarnaast is er nog twee keer M.2 en twee keer U.2.aanwezig, die uiteraard niet allemaal tegelijkertijd gebruikt kunnen worden - het eerste M.2-slot deelt bandbreedte met de eerste U.2-poort. Wanneer ze beide worden gebruikt, werken ze op de helft van de bandbreedte - twee PCI-Express 3.0 lanes. Ook delen ze de bandbreedte van bepaalde SATA600-poorten. Opmerkelijk genoeg heeft het bord nog drie Serial ATA-Express poorten, ondanks het feit dat daar geen producten voor zijn.

Gigabyte gelooft nog heilig in Thunderbolt 3, want in dit hoger gepositioneerde bord is er nog altijd een Intel Alpine Ridge controller aanwezig. Deze voorziet het I/O-paneel van een Type A en een Type C USB 3.1-poort. Daarnaast zijn er nog vijf extra USB 3.0-poorten. Het bord heeft ook behoorlijk wat headers voor USB-poorten: dankzij een Realtek-hub heeft hij nog twee headers voor USB 3.0 poorten (wederom uiteraard met een lagere gezamenlijke bandbreedte). De chipset biedt nog vier USB 2.0-poorten. 

Qua netwerkconnecties heeft de Gaming 9 behoorlijk wat functionaliteit. Allereerst heeft hij twee keer de nieuwe Killer E2500, vergeleken met een Killer en een Intel bij de lager gepositioneerde modellen. Of dit vooruitgang is mag je zelf bepalen. Daar blijft het echter niet bij: hij is ook uitgerust met een Killer Wireless AC 1535 om WiFi en Bluetooth mogelijk te maken.

Net zoals zijn kleinere broer, en in tegenstelling tot andere high-end borden in de test, beschikt de Gaming 9 niet over een Realtek audiocodec, maar over de Creative Sound Core 3D. Hij heeft maar liefst drie versterkers: een OPA2134 van Texas Instruments en twee keer een JRC NJM2214. Deze kunnen de front-line out versterken of de koptelefoonaansluiting, waarbij interessant genoeg beide stereokanalen een eigen versterker hebben en je die los kan in- en uitschakelen. Wat ook opvalt aan de geluidsconfiguratie is dat de audiochip wordt omringd door nogal grote condensators. 

De koel- en overklokmogelijkheden van het bord zijn ook behoorlijk. Het heeft bijvoorbeeld niet een, maar twee HEX-schermen voor probleemdiagnose. Deze zijn niet bedoeld om twee verschillende codes aan te geven, waardoor je meer informatie krijgt over de staat van het systeem. Best grappig. Hiernaast vind je knoppen voor Clear CMOS en Reset. Elders vind je knoppen voor Power, Eco en OC - zeker Eco is een enigszins opmerkelijke keuze voor een dergelijk moederbord, dat je niet koopt om zo zuinig mogelijk mee te kunnen werken. Ook zijn er voltagemeetpunten (waar je helaas geen multimeter in vast kan zetten) en twee temperatuursensor-headers (externe temperatuursensors zoals Gigabyte ze noemt).

In het geval dat je per ongeluk de BIOS corrumpeert, is er nog een backup BIOS die je met een switch kan inschakelen. Verder biedt het bord acht fanaansluitingen, die ook allemaal PWM ondersteunen.